Η κατάσταση που επικρατούσε στο εργοστάσιο πριν την έξαρση της πανδημίας του κορονοϊού, δεν ήταν και η καλύτερη. Ατελείωτες υπερωρίες, πολύ εντατική δουλειά, τα δικαιώματα πετσοκόβονταν χρόνο με τον χρόνο. Πέρσι ήταν η πρώτη φορά που λειτούργησε και Σάββατο για να “βγει” η δουλειά. Στα παραπάνω προστίθεται και ο αυταρχισμός διευθυντών και κάποιων προϊσταμένων, η ταπεινωτική και απαράδεκτη συμπεριφορά απέναντι σε συναδέλφους.
Επέκταση στο χρόνο κρουσμάτων και θανάτων επιχειρεί το πολιτικό προσωπικό του συστήματος. Τα μέτρα που ήδη προωθούνται και όσα αποφασιστούν στο μέλλον σε σχέση με την επιδημία του κορονοιού έχουν αυτή τη βασική παραδοχή κι επιδίωξη που οι επιδημιολόγοι του υπουργείου Υγείας αναφέρουν σχεδόν ξεκάθαρα. Η κυβέρνηση της ΝΔ, με την ανοιχτή συμπαράσταση ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ , υλοποιεί το «σχέδιο»: 
Μέσα στις Καπιταλιστικές - Ιμπεριαλιστικές σχέσεις, ο προλετάριος παύει να είναι ανθρώπινη ύπαρξη και μετατρέπεται σε μια απλή μονάδα κόστους για τον καπιταλιστή και ακόμα περισσότερο σε κρέας για τα κανόνια των πολέμων.
Στις 8 Μάρτη 1857 οι υφάντρες της Νέας Υόρκης βγήκαν στους δρόμους απαιτώντας μείωση των εξουθενωτικών ωρών εργασίας από 16 σε 10 ώρες την ημέρα, ίσα μεροκάματα με τους άντρες και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. 
Πέρασαν 110 χρόνια από το 1910, που με πρόταση της σπουδαίας επαναστάτριας Κλάρας Τσέτκιν στη Συνδιάσκεψη Σοσιαλιστριών Γυναικών στην Κοπεγχάγη, καθιερώθηκε η 8η Μάρτη ως ημέρα για να τιμηθούν οι εργατικοί αγώνες των γυναικών. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν μεσολαβήσει πολλά, το γυναικείο και το εργατικό κίνημα πέρασε από πολλά κύματα. Υπήρχαν δυναμικά ξεσπάσματα, στασιμότητα αλλά και οπισθοχωρήσεις.
Η ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ καλεί στην αντιπολεμική, αντιιμπεριαλιστική πορεία αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες την ΠΕΜΠΤΗ 5 /3 18.30 στην ΚΑΜΑΡΑΣτην ποίηση του Λειβαδίτη κυριαρχεί ο πόθος και το όραμα για ένα όμορφο μέλλον που θα περιλαμβάνει όλους τους ανθρώπους. Στους στίχους του ...
