Ο ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων δημιουργεί συνθήκες που τους εξασφαλίζουν την απληστία τους, με την ανακίνηση και μεγιστοποίηση ιστορικών εχθροτήτων παγκόσμια.
Ειδικά ο αγώνας στο στρατηγικό-πολιτικό πεδίο, που βασίζεται στον άξονα του ανταγωνισμού ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ρωσία, κλιμακώνεται σε όλα τα μέτωπα από τη Μέση Ανατολή στην Ανατολική Μεσόγειο, από τον Καύκασο στη Βόρεια Αφρική και από τα Βαλκάνια στην Ανατολική Ευρώπη.
Σε κάθε μέτωπο, αυτές οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, προσανατολίζονται στο να χρησιμοποιούν τις άρχουσες τάξεις των εξαρτημένων χωρών με ημι-αποικιακή και ημι-φεουδαρχική οικονομική και πολιτική δομή που είναι υπηρέτες τους, να τις ενθαρρύνουν για να εξαρτηθούν σ’ αυτές ακόμη περισσότερο στις αντιθέσεις που θα προκύψουν στον άξονα των συμφερόντων τους.
Η πολιτική των ιμπεριαλιστών για την επέκταση των αγορών τους και την εδραίωσή τους διαμορφώνεται με το κομμάτιασμα και την πρόκληση των αρχουσών τάξεων με την αναμόχλευση υπαρχόντων ιστορικών ζητημάτων και την τροφοδότηση της εχθρότητας.
Στην περίοδο που διανύουμε, στις προβληματικές περιοχές υπάρχει ένας πιο έντονος ανταγωνισμός των αρχουσών τάξεων των αντιδραστικών κρατών. Ο αγώνας που ξεκίνησε στη Μέση Ανατολή για την αλλαγή του καθεστώτος και των συνόρων και έχει εξαπλωθεί από την Ανατολική Ευρώπη ως τον Καύκασο και τη Βόρεια Αφρική, μετατράπηκε σε μια κατάσταση που αυξάνει τις συγκρούσεις. Όσο ο ανταγωνισμός μεταξύ των ιμπεριαλιστών οξύνεται και εντείνεται, αυτή η κατάσταση μετατράπηκε σε παρέμβαση της κάθε ιμπεριαλιστικής δύναμης στη σφαίρα κυριαρχίας της άλλης και αναμόχλευση των ιστορικών προβλημάτων μεταξύ των εξαρτημένων αρχουσών τάξεων
Το Ιράκ, η Συρία, η Λιβύη, η Ουκρανία και η Γεωργία είναι περιοχές όπου τα υπάρχοντα συστήματα περνούν κρίση και ο αγώνας για νέες ισορροπίες οξύνεται. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός δεν σταματά συνεχώς και αδιάλειπτα να κινείται ενάντια στον ρωσικό ιμπεριαλισμό στοχεύοντας την πίσω αυλή της Ρωσίας, όπως η Ανατολική Ευρώπη και ο Καύκασος, επειδή κατάφερε να γίνει μια δύναμη παρέμβασης με πολιτική και στρατιωτική ισχύ σε περιοχές όπως η Μέση Ανατολή, η Ανατολική Μεσόγειος και η Βόρεια Αφρική.
Τώρα οι ιμπεριαλιστές άπλωσαν τα ματωμένα και βρώμικα χέρια τους στην περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, που μετατράπηκε σε ορεκτικό του ανταγωνισμού και της ιστορικής εχθρότητας ανάμεσα στις αντιδραστικές άρχουσες τάξεις της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν, έχει μετατραπεί και πάλι σε ένα αιματηρό πεδίο της νέας υποδαύλισης.
Ενώ στην Ροζάβα, την Συρία και την Λιβύη ήταν τόσο απέναντι όσο και δίπλα με την Ρωσία, προσαρμόζει την γραμμή της στην υπηρεσία των ΗΠΑ που της επιτρέπει να πάρει θέση στον Καύκασο με την παραμικρή κίνηση. Η επιθυμία της τουρκικής αστικής τάξης να παίζει ρόλο στην πίσω αυλή της Ρωσίας είναι ιστορικό γεγονός. Στην διαδικασία που περνάμε, αυτό είναι πολύ συμβατό με την επιθετική εξωτερική πολιτική που ακολουθεί. Σε αυτόν τον άξονα, πατώντας στην παράδοση γενοκτονιών απείλησε ανοιχτά την Αρμενία, ενώ έδωσε στο Αζερμπαϊτζάν λευκή επιταγή με τη στάση της ότι “θα είναι μαζί του με όλες τις δυνατότητές της και με όλη της την καρδιά” και “θα είναι μαζί του όπως αυτό θέλει”. Η φασιστική δικτατορία, η οποία τάσσεται ανοιχτά σε όλα τα πεδία, δεν καθυστέρησε να καθορίσει τη θέση της ενεργοποιώντας όλα τα αντιδραστικά και σοβινιστικά επιχειρήματα ιδιαίτερα όταν η μια από τις δυο πλευρές ήταν οι Αρμένιοι.
Αυτή η διαδικασία αποτελεί πλέον μέρος μιας πιο ανοικτής αντιπαράθεσης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας. Το Αζερμπαϊτζάν τώρα προσπαθεί να παραβιάσει βίαια τα εθνικά δικαιώματα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και να επεκτείνει την κυριαρχία του παίρνοντας ρεβάνς για το 1991, που η Αρμενία, εισέβαλε το 1991 με ρωσική υποστήριξη στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, με στόχο να εδραιώσει την επιρροή της με νέες παρεμβάσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, η εχθρότητα που κλιμακώθηκε στα δύο αντιδραστικά κράτη μετά την παλινόρθωση στη Σοβιετική Ένωση και στη συνέχεια με το κατέβασμα της μάσκας του σοσιαλισμού από τον ρωσικό σοσιαλιμπεριαλισμό, έφερε αυτά τα κράτη στην θέση πολεμικών μηχανών και μετέτρεψε τους λαούς του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας σε εχθρούς. Μία από τις πιο προσοδοφόρες πηγές της ιμπεριαλιστικής βιομηχανίας όπλων είναι τέτοια ιστορικά ζητήματα και η εθνική εχθρότητα. Πάνω σ’ αυτό το πρόβλημα, η Ρωσία εδραίωσε την κυριαρχία της στην περιοχή εφαρμόζοντας ευκολότερα τα ιμπεριαλιστικά της συμφέροντα και οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ συνεχώς αναμοχλεύουν τις υπάρχουσες αντιθέσεις λογαριάζοντας να σύρουν και τα δυο κράτη ο καθένας στη πλευρά του.
Σήμερα, υπάρχει ένας άδικος αγώνας και μια κατάσταση μερικού πολέμου ανάμεσα στις αστικές τάξεις της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν (με ανοιχτή υποστήριξη του Αζερμπαϊτζάν από την αστική τάξη της Τουρκίας) στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Η φύση αυτού του πολέμου είναι αντιδραστική. Το δικαίωμα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ στην αυτοδιάθεση παραβιάζεται ανοιχτά και επιβάλλεται στους δυο λαούς σαν αγώνας των δύο αντιδραστικών κρατών για τις αγορές . Οι αστικές τάξεις του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας, αδέλφια στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστών, έχουν κοινό παρονομαστή στην εχθρότητα προς τον λαό.
Σήμερα το Ναγκόρνο-Καραμπάχ που στερήθηκε το δικαίωμα να καθορίσει το μέλλον του και το καθεστώς του έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης. Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ βρίσκεται σε πολεμικό κλίμα στις αντιπαραθέσεις και τους λογαριασμούς για τις άδικες ισορροπίες του παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού συστήματος το οποίο δεν αναγνωρίζει στην Αρμενία το δικαίωμά της στην αυτοδιάθεση. Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ πρέπει να ασκήσει το δικαίωμά του για αυτοδιάθεση σε ένα ελεύθερο και δημοκρατικό περιβάλλον χωρίς πίεση από οποιαδήποτε ιμπεριαλιστική δύναμη, από την Αρμενία ή το Αζερμπαϊτζάν. Όλα τα αντιδραστικά κυρίαρχα κράτη και οι ιμπεριαλιστές πρέπει να αποσυρθούν άμεσα από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Με την ευκαιρία αυτή, η φασιστική δικτατορία στοχεύει σαφέστατα να ανοίξει ένα πολεμικό μέτωπο στον Καύκασο, καθώς και να εγείρει για άλλη μια φορά σοβινισμό πάνω στην αντίθεση με την Αρμενία με την υποστήριξη της ρητορικής «ένα έθνος, δύο κράτη». Επιδιώκει να τροφοδοτήσει το κλίμα των συγκρούσεων και του πολέμου Αρμενίων-Αζερμπαϊτζάν και να συμμετάσχει στον πόλεμο. Σε αυτόν τον άξονα, στρατολογεί Τζιχαντιστές που θα πολεμήσουν μαζί με τους Σιίτες Αζέρους ταυτόχρονα με την υποστήριξη από ξηράς και αέρος. Εκτός από την αρμενική εχθρότητα που την κάνει αδίστακτη σε αυτό το επίπεδο, υπολογίζει να είναι αποτελεσματική η επιθετική της εξωτερική πολιτική στο μέτωπο του Καυκάσου. Με αυτόν τον τρόπο, έχει πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στην ανάπτυξη του τουρκικού σοβινισμού.
Σε αυτόν τον αντιδραστικό και άδικο πόλεμο, τα αντιδραστικά κράτη της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν αιματοκυλούν τους λαούς για να ενισχύσουν την κυριαρχία και τα συστήματά τους. Πρέπει να τον σταματήσουμε. Να αγωνιστούμε ενεργά ενάντια στη σοβινιστική επιθετική πολιτική του φασιστικού τουρκικού κράτους. Να υπερασπιστούμε άνευ όρων το δικαίωμα αυτοδιάθεσης όλων των καταπιεσμένων εθνών.
– Κάτω οι άδικοι και αντιδραστικοί πόλεμοι!
– Κάτω ο ιμπεριαλισμός, η φεουδαρχία και κάθε είδους αντίδραση!
– Ζήτω το δικαίωμα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ στην αυτοδιάθεση!
– Ειρήνη στα καταπιεσμένα έθνη και λαούς, επαναστατικός πόλεμος ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την αντίδραση!
– Κάτω Η Φασιστική Δικτατορία, Ζήτω ο αγώνας μας Για Τη Νέα Δημοκρατική Επανάσταση!
TKP/ML MK-SB
Πολιτικό γραφείο της ΚΕ του TKP/ML
Οκτώβριος 2020
---------------------------------------------------------------------
Σχόλια
Ως διαχειριστής αυτού του ιστολογίου θεωρώ αυτονόητο ότι οι αναγνώστες του έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκω την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Παρά την αρχική επιλογή, για ελεύθερα σχόλια ώστε να διευκολύνονται οι συζητήσεις αναγκάστηκα να βάλω τον έλεγχο γιατί έχουν αυξηθεί από τη μια τα spam και από την άλλη αυτοί που άλλη δουλειά δεν έχουν από το να περιφέρονται και να βρίζουν ασύστολα.
Διευκρινίζω λοιπόν ότι δεν θέλω ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού. Για τον λόγο αυτόν δεν θα δημοσιεύονται σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της ιστοσελίδας.
Απαντήσεις στα σχόλια των ενυπόγραφων άρθρων φέρουν καθαρά οι συντάκτες αυτών εφόσον βέβαια θα ήθελαν να απαντήσουν.
Τέλος για κάθε επικοινωνία καθώς επίσης και τα άρθρα μπορούν να στέλνονται στη διεύθυνση :
loukassagias@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου