Αριστερές σκέψεις - Αριστερό blog για αριστερές σκέψεις και γνώμες - Για επικοινωνία : loukassagias@gmail.com

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2021

ΚΟΜΑΝΤΑΝΤΕ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ - ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ ΝΑ ΖΗΤΑΜΕ ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟ

Παραμένει μέχρι σήμερα σύμβολο αντίστασης κατά της καταπίεσης και της αδικίας σε όλο τον κόσμο.
Σε μια επανάσταση νικά κανείς ή πεθαίνει,
κι'αν δεν υπάρχει δρόμος θα τον χαράξουμε κι'ας είναι και μονοπάτι.
Και ο ίδιος πιστός σε αυτά τα λόγια τα έπραξε και τα δύο. Νίκησε και πέθανε για την επανάσταση. Για την υπόθεση της απελευθέρωσης της ανθρωπότητας από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.
Υποστήριξε ότι ήταν αναγκαίο να αλλάξουμε τη νοοτροπία των μαζών για να δημιουργήσουμε το νέο άνθρωπο στον οποίο απέβλεπε η επανάσταση και έκανε έκκληση στον επαναστατικό ενθουσιασμό, στον πατριωτισμό, στην ανιδιοτελή στράτευση, στην πίστη που κινεί τα βουνά.
Έλεγε:"Ανασκοπώντας τη ζωή μου, πιστεύω ότι δούλευα με αρκετή τιμιότητα και αφοσίωση για να εδραιώσω την επαναστατική κατάκτηση". 

Αν κάτι συγκλονίζει περισσότερο από όλα είναι πως αυτός ο επαναστάτης που ερωτεύτηκε τη ζωή,που εξύψωσε τον Άνθρωπο και έδωσε το μήνυμα της επανάστασης ενάντια στην καταπίεση των λαών,δε δίστασε να περπατήσει χέρι με χέρι και σε κάθε του βήμα με το θάνατο. 
Όχι από αποκοτιά ή περιφρόνηση της ζωής.  
Αλλά εξαιτίας της πεποίθησης ότι το βάθος του ουρανού είναι κόκκινο μένα ολόλαμπρο ήλιο να φωτίζει όλη τη πλάση και της βαθιάς πίστης ότι το μέλλον της ανθρωπότητας δεν μπορεί να είναι άλλο από το κομμουνιστικό.

Από ένα έθνος νεαρό με ρίζες αγριοβότανων
ρίζες που στης Αμερικής τη λύσσα αντέχουν
έρχομαι πλάι σας αδέρφια του βορρά.
Φορτωμένος με κραυγές απόγνωσης και πίστης,
έρχομαι πλάι σας, αδέρφια του βορρά,
έρχομαι από κει που ερχόμαστε όλοι οι homo sapiens,
κατάπια χιλιόμετρα όπως τ’ αποδημητικά
με το ασθματικό φορτίο μου που σαν σταυρό το σέρνω
και με μια νοσταλγία παράξενη από σκέψεις μπερδεμένες.
Ήταν ο δρόμος μου μακρύς και το φορτίο ασήκωτο,
απάνω μου ακόμα κουβαλώ το άρωμα απ’ του πλάνητα το βήμα
και μέσα απ’ το ναυάγιο της υπόγειας ύπαρξής μου
−όσο κι αν προμηνύονται κάποιες σωτήριες ακτές−
παλεύω απρόθυμα κόντρα στα άγρια ρεύματα,
διατηρώντας άθιχτο του ναυαγού το στίγμα.
Βρίσκομαι μοναχός απέναντι στην αδυσώπητη νυχτιά
και στων εισιτηρίων τη γλυκερή βεβαιότητα.
Η Ευρώπη με καλεί σαν το παλιό κρασί,
με μια πνοή σάρκας ξανθής, με των μουσείων της τα εκθέματα.
Και στο αλέγρο σάλπισμα των νέων πατρίδων
νιώθω να ’ρχεται καταπάνω μου ο αχός
από του Μαρξ και του Ένγκελς το τραγούδι
το παίζει ο Λένιν και το λένε οι λαοί.
Ερνέστο Τσε Γκεβάρα
Το βίντεο που ακολουθεί αξίζει να αφιερώσετε λίγα λεπτά από τον χρόνο σας για να το δείτε.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αριστερές σκέψεις

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ - ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

Στην ποίηση του Λειβαδίτη κυριαρχεί ο πόθος και το όραμα για ένα όμορφο μέλλον που θα περιλαμβάνει όλους τους ανθρώπους. Στους στίχους του ...