" ΟΙ ΔΕΚΑ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ " Η Κόκκινη Επανάσταση του Ρώσου Εργάτη, του Ρώσου Αγρότη, του Ρώσου Στρατιώτη, του Ρώσου Μουζίκου, Του Μπολσεβίκου !!!

Μία αφιέρωση μου στην μεγαλειώδη Κόκκινη Οκτωβριανή Επανάσταση των Λαών της Σοβιετικής Ένωσης (Ε.Σ.Σ.Δ.) το 1917 (25 Οκτώβρη παλιό ημερολόγιο - 7 Νοέμβρη νέο).

Η επικράτηση της Επανάστασης, η εγκαθίδρυση του Σοσιαλισμού στη Ρωσία και ο σχηματισμός της Σοβιετικής Ένωσης άλλαξαν τον ρου της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας.

(Ο Ρωσικός τίτλος: Οκτώβρης (Δέκα Μέρες Που Συγκλόνισαν τον Κόσμο) έχει παρθεί από τον τίτλο του βιβλίου του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζον Σάιλας Ριντ με τίτλο Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο (Ten Days That Shook the World).

Ο Ριντ κατορθώνει να δημιουργήσει ένα κινηματογραφικό μοντάζ από προσωπικές του εμπειρίες, επίσημα ντοκουμέντα, αποσπάσματα από εφημερίδες, πολιτικές ομιλίες, συνεντεύξεις, και με αυτό τον τρόπο να αναπαραστήσει τη ροή των γεγονότων που οδήγησαν στην επανάσταση.
Παράλληλα, το βιβλίο του Ριντ κατόρθωσε να συνεπάρει εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη, να τους οδηγήσει στις γραμμές του κομμουνιστικού κινήματος, να εμπνεύσει γενεές αριστερών αγωνιστών.

Ο Ριντ με μια πυκνή αφηγηματική εξιστόρηση των γεγονότων, με σχεδόν μυθιστορηματικό τρόπο, διαπλέκει τα γεγονότα που προηγήθηκαν με αυτά που ακολούθησαν την πτώση των τσαρικών κυβερνήσεων και την κατάληψη της εξουσίας από τα Σοβιέτ.

Εξώφυλλο της 1ης έκδοσης
το 1919 από τον οίκο
Boni & Liveright 

Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1919 με τον κάτωθι πρόλογο:

Το βιβλίο αυτό είναι μία συμπύκνωση της ιστορίας. Της ιστορίας με τη μορφή που την είδα εγώ. Δεν έχει την αξίωση να είναι τίποτε περισσότερο από ένας λεπτομερειακός απολογισμός της Νοεμβριανής  Επανάστασης, όταν οι μπολσεβίκοι, επικεφαλής των εργατών και των στρατιωτών, πήραν στη Ρωσία την κρατική εξουσία και την παράδωσαν στα χέρια των Σοβιέτ. Εξετάζοντας την αναπτυσσόμενη δημοφιλία των μπολσεβίκων, πρέπει να ξέρουμε ότι η κατάρρευση της οικονομικής ζωής της Ρωσίας και του ρωσικού στρατού δεν έγινε στις 7 του Νοέμβρη (25 του Οκτώβρη) του 1917, αλλά πολλούς μήνες νωρίτερα. Ήταν η αναπόφευκτη και λογική συνέπεια του προτσές, που άρχισε ακόμα από το 1915. Οι πουλημένοι αντιδραστικοί, που κρατούσαν στα χέρια τους την τσαρική αυλή, οδηγούσαν συνειδητά τη Ρωσία στην καταστροφή, για να προετοιμάσουν έτσι χωριστή ειρήνη με τη Γερμανία. Τώρα ξέρουμε πως η έλλειψη όπλων στο μέτωπο, που προκάλεσε την καταστροφική καλοκαιρινή υποχώρηση του 1915, η ανεπάρκεια των τροφίμων στο στρατό και στις μεγάλες πόλεις, η  αποδιοργάνωση της βιομηχανίας και των μεταφορών του 1916, όλα αυτά ήταν ένα μέρος της τεράστιας εκστρατείας σαμποτάζ, που διακόπηκε στην αποφασιστική στιγμή από την επανάσταση του Μάρτη. Στους πρώτους μήνες του νέου καθεστώτος, τόσο η εσωτερική κατάσταση της χώρας, όσο και η μαχητικότητα του στρατού της, καλυτέρευσε αναμφισβήτητα, παρά την αταξία, τόσο αναπόφευκτη σε μια μεγάλη επανάσταση, που έδωσε αναπάντεχα τη λευτεριά στα εκατόν εξήντα εκατομμύρια του πιο καταπιεζόμενου λαού στον κόσμο. Όμως "ο μήνας του μέλιτος" δεν κράτησε πολύ. Οι εύπορες τάξεις ήθελαν το πολύ - πολύ μια πολιτική επανάσταση, που θα αφαιρούσε την εξουσία από τον τσάρο και θα την έδινε σ' αυτές. Ήθελαν να γίνει η Ρωσία συνταγματική δημοκρατία, όπως η Γαλλία κι οι Ηνωμένες Πολιτείες, ή συνταγματική μοναρχία, όπως η Αγγλία. Οι λαϊκές, όμως, μάζες επιθυμούσαν γνήσια εργατική και αγροτική δημοκρατία. Να γιατί στη Ρωσία, στο αποκορύφωμα του εξωτερικού πολέμου, η πολιτική επανάσταση μετεξελίχθηκε σε κοινωνική, που βρήκε την ολοκλήρωσή της στο θρίαμβο του μπολσεβικισμού. Οι ξένοι, και ιδιαίτερα οι Αμερικανοί, υπογραμμίζουν συχνά την "αμάθεια" των Ρώσων εργατών. Είναι σωστό ότι οι Ρώσοι εργάτες δεν έχουν την πολιτική πείρα των δυτικών λαών, σ' αντιστάθμισμα όμως πέρασαν από το θαυμάσιο σχολειό των εθελοντικών τους οργανώσεων. Το 1917 οι ρωσικές ενώσεις των καταναλωτών (συνεταιρισμοί), αριθμούσαν πάνω από δώδεκα εκατομμύρια μέλη, αλλά και τα ίδια τα Σοβιέτ είναι μια θαυμάσια εκδήλωση της οργανωτικής ιδιοφυϊας των εργαζομένων μαζών της Ρωσίας. Κάτι περισσότερο. Δεν υπάρχει άλλος λαός στον κόσμο που να μελέτησε τόσο καλά τη σοσιαλιστική θεωρία και την πρακτική εφαρμογή. Πολλοί συγγραφείς δικαιολογούν την εχθρότητά τους προς το σοβιετικό καθεστώς με το ότι η τελευταία φάση της ρωσικής επανάστασης ήταν δήθεν πάλη των "νομοταγών" στοιχείων της κοινωνίας ενάντια στη σκληρότητα των μπολσεβίκων. Στην πραγματικότητα όμως, ακριβώς οι εύπορες τάξεις, βλέποντας ν' αναπτύσσεται η δύναμη των λαϊκών επαναστατικών οργανώσεων, αποφάσισαν να τις συντρίψουν και να σταματήσουν την επανάσταση. Για την επιτυχία αυτού του σκοπού η αστική τάξη κατέφυγε τελικά σε απεγνωσμένα μέτρα. Για να συντρίψει την κυβέρνηση του Κερένσκι και τα Σοβιέτ, αποδιοργάνωσε τις μεταφορές και προκαλούσε εσωτερικές αναταραχές. Για να τσακίσει τις εργοστασιακές επιτροπές, έκλεινε τις επιχειρήσεις, έκρυβε τα καύσιμα και τις πρώτες ύλες. Για να διαλύσει τις στρατιωτικές επιτροπές του μετώπου, επανέφερε την ποινή του θανάτου και συνεργούσε στις ήττες στο μέτωπο. Όλα αυτά ήταν μια θαυμάσια τροφοδότηση της μπολσεβίκικης φωτιάς. Οι μπολσεβίκοι απάντησαν με τη διδασκαλία της ταξικής πάλης και με την ανακήρυξη της εξουσίας των Σοβιέτ.

Ανάμεσα σ' αυτές τις δύο κατευθύνσεις, που ήταν ολοκληρωτικά αντίθετες, βρίσκονταν και ομάδες που υποστήριζαν στο σύνολό τους ή ως ένα σημείο αυτές τις κατευθύνσεις. Σ' αυτές τις ομάδες ανήκαν και οι λεγόμενοι "μετριοπαθείς" σοσιαλιστές, οι μενσεβίκοι, οι σοσιαλεπαναστάτες, καθώς και ορισμένα μικρά κόμματα. Κι αυτές οι ομάδες καταδιώκονταν από τις εύπορες τάξεις, όμως η δύναμη της αντίστασής τους υποσκαπτόταν από τις ίδιες τις θεωρίες τους. Οι μπολσεβίκοι, κατά τη γνώμη μου, όχι μόνο δεν είναι δύναμη καταστροφής, αλλά το μοναδικό κόμμα στη Ρωσία, που έχει δημιουργικό πρόγραμμα και αρκετή εξουσία για να το πραγματοποιήσει. Ο,τι και να σκέφτονται οι άλλοι για τον μπολσεβικισμό, η ρωσική επανάσταση είναι, αναντίρρητα, ένα από τα μεγαλειωδέστερα συμβάντα στην ιστορία της ανθρωπότητας και η άνοδος των μπολσεβίκων στην εξουσία ένα γεγονός με παγκόσμια σημασία. Όπως ακριβώς οι ιστορικοί ψάχνουν να βρουν και τις πιο μικρές λεπτομέρειες για την Κομμούνα του Παρισιού, έτσι θα θελήσουν να μάθουν και για όλα όσα έγιναν στην Πετρούπολη το Νοέμβρη του 1917, για τον ενθουσιασμό που είχε συνεπάρει την εποχή αυτή το λαό, ποιοι ήταν, τι έλεγαν και τι έκαναν οι αρχηγοί του. Αυτά ακριβώς σκεφτόμουνα όταν έγραφα αυτό το βιβλίο. Στην πάλη οι συμπάθειές μου δεν ήταν ουδέτερες. Αφηγούμενος, όμως, την ιστορία εκείνων των μεγάλων ημερών, προσπάθησα να εκθέσω τα γεγονότα με το μάτι του ευσυνείδητου χρονικογράφου, που ενδιαφέρεται ν' αποδώσει την αλήθεια. 

Τζον Ριντ 

Νέα Υόρκη 1 του Γενάρη 1919 

(Όλες τις ημερομηνίες ο Τζον Ριντ τις δίνει με το νέο ημερολόγιο.) 

Και το 1923 με πρόλογο τουΛένιν.

Το βιβλίο του αμερικανού συγγραφέα κομμουνιστή Τζων Ριντ "Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο", που βγήκε στις ΕΠΑ το 1919, είχε τεράστια επιτυχία μόνο το 1919 εκδόθηκε τρεις φορές.
Ο Λένιν πήρε ένα αντίτυπο του βιβλίου αυτού από τον συγγραφέα όταν είχε έρθει για δεύτερη φορά στη Σοβιετική Ένωση στα τέλη του 1919.
Ο πρόλογος που έγραψε ο Λένιν προοριζόταν για τη νέα αμερικάνικη έκδοση του βιβλίου αυτού.
Ωστόσο, το βιβλίο με τον πρόλογο του Λένιν εκδόθηκε στις ΕΠΑ μόλις το 1926. Το 1923 το βιβλίο του Τζων Ριντ κυκλοφόρησε στη Σοβιετική Ρωσία από το εκδοτικό "Κράσναγια Νοβ", όπου και πρωτοδημοσιεύτηκε ο πρόλογος του Λένιν.

"Διάβασα με τεράστιο ενδιαφέρον και με αμείωτη προσοχή το βιβλίο του Τζον Ριντ -Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο- και συνιστώ ολόψυχα να διαβάσουν το έργο αυτό οι εργάτες όλων των χωρών.
Θα ήθελα το βιβλίο αυτό να κυκλοφορήσει σε εκατομμύρια αντίτυπα και να μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες, γιατί δίνει μια αληθινή και με εξαιρετική ζωντάνια γραμμένη εξιστόρηση των γεγονότων, τα οποία είναι τόσο βασικά για να κατανοηθεί τι είναι προλεταριακή επανάσταση, τι είναι δικτατορία του προλεταριάτου.
Τα ζητήματα αυτά σήμερα συζητιούνται πλατιά, όμως, πριν γίνουν αποδεκτές, είτε πριν απορριφτούν οι ιδέες αυτές, πρέπει να κατανοηθεί όλη η σημασία της απόφασης που θα παρθεί.
Χωρίς αμφιβολία, το βιβλίο του Τζον Ριντ θα βοηθήσει να διευκρινιστεί το ζήτημα αυτό, που αποτελεί το βασικό πρόβλημα του παγκόσμιου εργατικού κινήματος".
Ν. Λένιν
1919

Η ταινία σε μορφή ντοκυμαντέρ πραγματεύεται το χρονικό της Οκτωβριανής Επανάστασης μεταφέροντάς μας στο Φλεβάρη του 1917 στην Αγία Πετρούπολη με τις διαδηλώσεις που προκάλεσαν την κάθοδο του τσάρου Νικόλαου Β' και την εγκαθίδρυση της προσωρινής κυβέρνησης από τον πρίγκιπα Λβοφ. 

Η κατάσταση στη Ρωσία δεν άλλαξε και ο ηγέτης των Μπολσεβίκων Βλαντιμίρ Λένιν επέστρεψε στη Ρωσία καταδικάζοντας την καπιταλιστική κυβέρνηση κηρύττοντας τη νίκη της κοινωνικής επανάστασης.
Η δύναμη των Μπολσεβίκων αυξανόταν μέρα με τη μέρα με τη βοήθεια του Λένιν αρχηγού και οικοδόμου της σοσιαλιστικής επανάστασης.
Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς ανέλαβε πρωθυπουργός ο Αλέξανδρος Κέρενσκι του οποίου η πολιτική επίσης απέτυχε, με αποτέλεσμα να επωφεληθεί ο στρατιωτικός διοικητής της Πετρούπολης Κορνίλοφ και να προσπαθήσει να επιβάλει δικτατορία.
Ο Λένιν και πολλοί από τους Μπολσεβίκους ήταν καταζητούμενοι και αναγκάστηκαν να κρυφτούν.
Το πραξικόπημα κατεπνίγη λόγω της συμβολής των οπλισμένων εργατικών μαζών.
Τον Οκτώβριο του 1917 ο Λένιν έφτασε κρυφά στην Αγία Πετρούπολη για να αναλάβει τη διεύθυνση της ένοπλης εξέγερσης.
Και στις 25 Οκτώβρη(παλιό ημερολόγιο) 7 Νοέμβρη(νέο ημερολόγιο)ξέσπασε η μεγάλη επανάσταση η οποία επρόκειτο να αλλάξει την ιστορία της ανθρωπότητας.

Εδώ το βιβλίο " Οι δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο " σε μορφή pdf που σας προτείνω να το διαβάσετε στον  παρακάτω σύνδεμο.
http://kiatipis.org…/Joh…/Ten.days.that.shook.the.world.pdf

Παρακάτω ένα βίντεο με γεγονότα της Οκτωβριανής Επανάστασης.

 

Επίσης εδώ η ταινία (Οκτώβρης)παραγωγής 1928 σε σκηνοθεσία Σεργκέι Αϊζενστάιν και Γκριγκόρι Αλεξάντροφ που εξιστορεί τα γεγονότα της Οκτωβριανής Επανάστασης, βασισμένη στο βιβλίο του Τζον Ριντ "Οι Δέκα Μέρες που Συγκλόνισαν τον Κόσμο".