ΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΣΕΧΤΑ. ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΑΣΤΟΙ ΘΑ ΜΑΣ ΛΥΠΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΕΛΕΗΣΟΥΝ ;

Το να πηγαίνουμε από εκλογές σε εκλογές δεν μας έχει οδηγήσει ποτέ σε παράδεισο, αλλά αντιθέτως μας έχει οδηγήσει πάντα σε καταπίεση των δικαιωμάτων της Λαϊκής Τάξης από την κυρίαρχη Αστική Τάξη και τους κολαούζους τους(εκάστοτε κυβερνήσεις)που βγαίνουν απ' αυτές.

Δίχως πολλά λόγια και με την απορία εμείς τι περιμένουμε ότι οι αστοί θα μας λυπηθούν και θα μας ελεήσουν ή αυτός που έχει λίγα φοβάται, εξίσου πολύ με αυτόν που έχει πολλά, πως θα χάσει και τα λίγα ;

Τι περιμένουμε, να πάρουμε εμείς οι πεινασμένοι την εξουσία για να διώξουμε τα παλιά αφεντικά ώστε να μπορέσουμε επιτέλους να φάμε και εμείς, δημιουργώντας με τη σειρά μας, τώρα που γίναμε αφεντικά, άλλους πεινασμένους ;
ΟΧΙ 

Να πάρουμε την εξουσία για να καταργήσουμε τον μηχανισμό που αναπαράγει και ανανεώνει αδιάκοπα τη φτώχεια, γελοιοποιώντας τη φιλανθρωπία.

Όχι να πεινούν όλοι, να τρων όλοι. 

Όχι εξίσωση προς τα κάτω, αλλά προς τα πάνω,μιας άνεσης για όλους. 
Ενάντια πάντα σε όποιους κομματικούς επαγγελματίες γραφειοκράτες που εξευτελίζουν τον Μαρξισμό - Λενινισμό για αποκλειστικά δικούς τους λόγους.
Να παλεύουμε για να μπορέσει να πάρει ο Λαός τις τύχες στα χέρια του κοινωνικοποιώντας τα μέσα παραγωγής.

Αξίζει πάντα να προσπαθείς για το δίκιο, για τη Λευτεριά, γι' αυτό που θέλεις, γι' αυτό που πρέπει ν' αγωνιστείς.

Μην αφήσεις λοιπόν τίποτα άλλο πια να σε κρατάει κάτω γιατί η κορυφή και ας είναι ακόμα μακριά είναι το όνειρό σου και πρέπει να προσπαθήσεις να κατακτήσεις.

Αξίζει φίλε μου, να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει.

Με οδηγό εμείς οι χωρίς Θεό καλοί "χριστιανοί" ξέροντας πως το όνομα του είναι Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν, Μάο, Άρης Βελουχιώτης, Τσε Γκεβάρα, Μπολίβαρ, Ζαπάτα, Βίλα, Σπάρτακος, γιατί είναι αυτοί που προσπάθησαν να σώσουν τον άνθρωπο από τη φτώχεια και τη δυστυχία, ν' αλλάξουν την κοινωνία προς όφελος του, προς όφελος της καταπιεσμένης τάξης του Προλεταριάτου.

Πρέπει επομένως να έχουμε επαναστατική βούληση και συνείδηση γιατί η επαναστατική συνείδηση παίζει αποφασιστικό ρόλο στην προσπάθεια των αγώνων για την ανατροπή και ακολούθως στην έκβαση της επανάστασης αποφεύγοντας τα "Λάθοι" (;) του παρελθόντος.

Στον Άρη

Ήταν ένας κι' έγιναν 
δύο στο πέρασμά του 
και πίσω ακολουθούσανε 
χιλιάδες δύο αντάμα
και σαν περνούσε ο καιρός 
πολλές χιλιάδες γίναν 
που έναν είχαν αρχηγό 
ελευθεριά την λέγαν. 

Κι' όλοι παλεύανε μαζί 
για τη ζωή που αναζητά 
τη Λευτεριά κάθε λαού 
της τάξης του Εργάτη.

Καθώς εδιάβαινε μετά 
στον πυρωμένο λόγγο, 
στέκει ο Άρης κι' ερωτά 
συντρόφους που κάθονταν ψηλά
γιατί κοπήκαν τα φτερά
σ' ένα λαό που αναζητά
μ' αγώνες του τη λευτεριά
ψηλά για να πετάξει ; 

Μα η απάντηση που πήρε 
ούτε ψωμί ούτε νερό 
στον δηλωσία Άρη.

Έτσι ξεκίνησε ξανά
τον δύσκολο αγώνα
που στόχο είχε τότε πια 
λαοκρατία λευτεριά.

Λουκάς Σαγιάς

  

Ας ακούσουμε τώρα και τα δύο παρακάτω τραγούδια:

Μαλλιά σγουρά, μαλλιά κοράκου χρώμα που ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά σας αγαπούσα πάντοτε και τώρα η δόλια μου καρδιά στενάζει και πονά.

Πάει καιρός που έβγαινες στους δρόμους τη σκούφια φόραγες λεβέντικα στραβά και τα μαλλιά χυτά πάνω στους ώμους τ' ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά.

Θά 'ρθουν καιροί, καιροί ευτυχισμένοι σκλάβοι δε θα 'ναι τότε οι λαοί θα ζούμε τότε πια αδελφωμένοι σε μια ελεύθερη ειρηνική ζωή.

Εγώ Άη-Στράτη δε φοβάμαι είναι κι αυτή μια Ελληνική γωνιά τα μαύρα τα μαλλιά μας κι αν ασπρίσαν δε μας τρομάζει η βαρυχειμωνιά.

Πόσα χρόνια δίσεκτα μέσα σε μιαν ώρα

βάσταξες αδάκρυτη, μάνα Παναγιά. Πόσα βόλια σπείρανε, γιε μου, σε μιαν ώρα και σε μαρμαρώσανε στην ξερολιθιά.

Μέσα στα ερείπια στέκει σαν αηδόνα το καταμεσήμερο και θρηνολογεί. Κάλεσε το Χάροντα σε κρυφό αγώνα πες και στη Χαρόντισσα να σε λυπηθεί.

Κάποια ξημερώματα σε μακρύ τραπέζι θά 'ρθουν να καθίσουνε μάνες και παιδιά. Μέρα αναστάσιμη κι ο λαός θα παίζει τα πολλά τραγούδια του για τη λευτεριά.