" ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ,ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ " !!!

Πολυτεχνείο ΄73: Θα είχε γίνει η εξέγερση αν δεν υπήρχαν κάποιοι Αριστεροί που τους είπαν τότε κάποιοι άλλοι "συγκεκριμένοι" "αριστεροί":Αριστεριστές - προβοκάτορες - πράκτορες της ΚΥΠ - αλήτες;

Έπρεπε να γίνει και έπρεπε να γίνει εκείνη τη στιγμή.
Κι αυτό δεν οφείλεται σε αυτούς που και σήμερα το καπηλεύονται αλλά σε κάποιους που τους έλεγαν "αλήτες","αριστεριστές", "προβοκάτορες","πράκτορες της ΚΥΠ".
"Μια σπίθα μπορεί να ανάψει φωτιά σ' έναν κάμπο", αλλά και για τον καταλυτικό ρόλο κάποιων ανθρώπων που αντιλαμβάνονται τις ανάγκες της συγκυρίας και ανάβουν τη "σπίθα" την κατάλληλη στιγμή.
Το πώς ένα κίνημα που φαίνεται μειοψηφικό θα βρει την στιγμή και τον τρόπο να πάρει μαζί του και να κινητοποιήσει την πλειοψηφία της κοινής γνώμης.

Αφιερωμένο στους κυνηγημένους όλων των εποχών και σε όσους διαρκώς παλεύουν για το δίκιο του Λαού!!!

Αλλά αφιερωμένο επίσης σε όσους δεν ξέρουν,σε όσους το καπηλεύονται,αλλά και σε όσους ΞΕΧΝΟΥΝ κατά περίεργο τρόπο (αλλά μάλλον όχι περίεργο αλλά συνειδητοποιημένο).

Ο εχθρός παραμένει το σύστημα της εκμετάλλευσης, ο ιμπεριαλισμός και ο φασισμός και τα αιτήματα των φοιτητών και του λαού επίκαιρα όσο ποτέ.

Ο αγώνας συνεχίζεται γιατί έμεινε ανολοκλήρωτος, και τα συνθήματα (ψωμί, παιδεία, ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη) παραμένουν χωρίς δικαίωση .
Ο αγώνας συνεχίζεται, με τα όπλα που διαθέτει ο καθένας σε αυτή την ψεύτικη για το λαό δημοκρατία, όπου δεν χρειάζεται καθόλου τα πρόσωπα που κυβερνάνε γιατί απλώς είναι διαχειριστές του συστήματος και νομιμοποιούν αποφάσεις της τάξης(αστική τάξη) που βρίσκεται στην εξουσία  καθιστώντας μας και συνενόχους.

Το Πολυτεχνείο σαν κίνημα ήταν αριστερό κυρίως αλλά ξεπέρασε την τότε επίσημη, κομματική αριστερά που ήταν εξαρτημένη από το εξωτερικό και που έλεγε μέσω του επίσημου φοιτητικού φορέα του κόμματος ("Πανσπουδαστική φύλο 8")αναφέρεται το κεφάλαιο με τον τίτλο "Ορισμένα σοβαρά θέματα – εκτιμήσεις" και τον υπότιτλο "Το ζήτημα της ύπαρξης ή όχι οργανωμένου σχεδίου. Εκτίμηση των θέσεων και του ρόλου των προοδευτικών και των αντιδραστικών δυνάμεων. Ύπαρξη προβοκατόρων και ρόλος τους" 
Αντιγράφω το σχετικό απόσπασμα: 
"καταγγέλλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου, 350 περίπου οργανωμένων πρακτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλλη-Καραγιαννοπούλου , με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικανικής CIA, με σκοπό να προβάλλουν με κάθε μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας, γελοία και αναρχικά συνθήματα και συνθήματα που δεν εκφράσαμε τη στιγμή και τις συγκεκριμένες δυνάμεις. Για να μπορέσουν έτσι να απομονώσουν το κίνημά μας και την εκδήλωσή μας του Πολυτεχνείου από το σύνολο του λαού και της νεολαίας. Για να μπορέσουν παραπέρα, κατασκευάζοντας (και με τη βοήθεια των χουντικών μέσων ενημέρωσης) την εικόνα μιας μεμονωμένης εξτρεμιστικής επαναστατικοαναρχικής εξέγερσης που δεν έχει τη συμπαράσταση του λαού, να χρησιμοποιήσουν το χιλιοτριμμένο πρόσχημα του ΄επαπειλούμενου κοινωνικού καθεστώτος΄για να δικαιολογήσουν την επαναφορά του στρατιωτικού νόμου και το δυνάμωμα της αιματηρής τρομοκρατίας. Ενέργειες που οι Αμερικανοί, η CIA και η χούντα είχαν από καιρό πάρει την απόφαση να επιβάλουν ύστερα από την παταγώδη αποτυχία της χουντομαρκεζίνικης προσπάθειας καθήλωσης και εκτόνωσης της λαϊκής πάλης" ....
Αυτοί που ήτανε οργανωμένοι στην αντί- ΕΦΕΕ προσπαθούσαν στα αμφιθέατρα να πείσουν τον κόσμο να αποχωρήσει.
Έλεγαν : οι συνθήκες δεν είναι ώριμες σήμερα για κατάληψη αλλά και γιατί δεν πρέπει, στη φάση αυτή, να προβάλλουμε αιτήματα πτώσης της χούντας, αλλά μόνον φοιτητικά και ότι στον προαύλιο χώρο του Πολυτεχνείου έχουν εισβάλει 350 αναρχικοί και προβοκάτορες που κατέφθασαν από τη Φυσικομαθηματική σχολή.

Ένα κομμάτι όμως των φοιτητών μικρό, έγινε η πρωτοπορία, μια μειοψηφία που το ξεκίνησε εκείνο τον καιρό και χαρακτηρίστηκαν ακόμα και από την τότε αριστερά αριστεριστές, -"ή τώρα ή ποτέ", ήταν σύνθημά τους.
Πήγε κόντρα τόσο στην απόπειρα φιλελευθεροποίησης και νομιμοποίησης της Χούντας με πρωθυπουργό τον Μαρκεζίνη, όσο και στην επίσημη Αριστερά, που δε μπορούσε να την καθοδηγήσει γιατί είχε ξεφύγει από τον έλεγχό της.

Τότε οι φοιτητές, μαθητές και εργάτες πάλεψαν στο πολυτεχνείο για ελευθερία,δημοκρατία.
Αλλά η ελευθερία,δημοκρατία για το λαό δεν αποκαταστάθηκε πραγματικά ποτέ γιατί πραγματική ελευθερία,δημοκρατία είναι όταν ο ίδιος ο λαός καθορίζει τις τύχες του.
Μένει σε μας λοιπόν να συνεχίσουμε τον ανεκπλήρωτο εκείνο αγώνα!!!

Αυτά τα κόκκινα σημάδια που γράφηκαν στο πολυτεχνείο και που λεν : ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ - ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ κανείς δε μπορεί να τα σβήσει από τις μνήμες εκείνων που θυμούνται και αυτών που εξακολουθούν να παλεύουν σήμερα για να προσπαθήσουν να κάνουν πράξη τα ανεκπλήρωτα συνθήματα ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Η σύγχρονη "δημοκρατία" των διαπλεκόμενων προσπαθεί να το "βολέψει"αλλά δεν βολεύετε όταν υπάρχουν άνθρωποι που το θυμούνται,όταν υπάρχουν αγωνιστές που αγωνίζονται σε κάθε αδικία,στην ελευθερία του λαού από κάθε είδους δυνάστες και ας υπάρχουν κάποιοι που το προδώσανε και ας υπάρχουν κάποιοι που το εξαργυρώσανε.
Αλλά υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι που συνεχίζουν να το υπερασπίζονται .
Δείχνει ότι κάποιες φορές δεν υπάρχει άλλος δρόμος, παρά μόνο η επανάσταση για τη κοινωνική αλλαγή.

Το Πολυτεχνείο η εξουσία ακόμη το φοβάται γιατί αντιστέκεται στη φθορά του χρόνου.

Στο παρακάτω βίντεο μία μικρή μου σημείωση μόνο στο μέρος που μιλάει για τον Γεώργιο Παπανδρέου (δεν πρέπει να ξεχνάμε το 44) γιατί απλά ο λαός ξεχύθηκε στους δρόμους με τη κηδεία και το μνημόσυνο του βρίσκοντας διέξοδο να διαδηλώσει ενάντια στην σκλαβιά της χούντας.