Η τέχνη είναι οτιδήποτε γεννά η φαντασία, σκαρφίζεται το μυαλό,διδάσκει η ιστορία και πραγματοποιεί ο άνθρωπος μέσα από γραπτό λόγο,εικόνα, ήχο, κίνηση.
Η τέχνη είναι, λοιπόν, δημιουργία, δημιουργία κοινωνικής συνείδησης.
Η τέχνη όμως εκτός από μορφή κοινωνικής συνείδησης είναι και μορφή κοινωνικής διαμόρφωσης ιδεών.
Η τέχνη όμως δεν πρέπει ασχολείται μόνο με ιδέες, αξίες, νοήματα ή να εξαντλείται στην ανάπτυξη της όποιας δεξιοτεχνίας, αλλά πρέπει να είναι αναγκαία στη διαπαιδαγώγηση του Λαού μέσα σε ένα ιστορικά καθορισμένο σύστημα κοινωνικών σχέσεων.
Ο τρόπος που προσδιορίζεις τα μηνύματά και το γεγονός ότι ζωντανεύεις με το νου σου τις ιδέες,τις εικόνες σε οδηγούν αναπόφευκτα σε ή μη δημιουργό κοινωνικής διαμόρφωσης ιδεών και ίσως σε σημαντικό παράγοντα της εξέλιξής των.
Ως μορφή λοιπόν κοινωνικής διαμόρφωσης ιδεών η τέχνη μέσα στον καπιταλισμό πρέπει να αναδεικνύει και προσδιορίζει τις Λαϊκές ταξικές ανθρώπινες αξίες δηλαδή να επιδιώκουμε και να παρεμβαίνουμε στην κοινωνική ζωή μέσω αυτής προς τη κατεύθυνση αυτή.
Οι συνθήκες στις οποίες ζει και εργάζεται ο Λαός οπωσδήποτε επηρεάζουν τον τρόπο σκέψης του, τις επιλογές των θεμάτων του, την οπτική του, την ίδια την αντίληψή του για την πραγματικότητα, τη συνείδησή του.
Επομένως ως προς την καλλιτεχνική δουλειά μας στην οποία συμμετέχουμε είναι να πάρουμε θέση στο πλευρό της εργατικής τάξης, ως αναπόσπαστο κομμάτι της και να συμβάλουμε στην ανάπτυξη της ταξικής του συνείδησης.
Τι εννοώ άραγε, όταν μιλάω για συνείδηση;
Έναν πρώτο προσδιορισμό μας δίνει ο Μαρξ επιχειρώντας αντιδιαστολή ανάμεσα στο κοινωνικό είναι, που είναι η πραγματική βάση και, όπως λέει ο ίδιος:
"πάνω της υψώνεται ένα νομικό και πολιτικό εποικοδόμημα και στην οποία αντιστοιχούν ορισμένες μορφές κοινωνικής συνείδησης".
"Ο τρόπος παραγωγής της υλικής ζωής καθορίζει την κοινωνική, πολιτική και πνευματική πορεία της ζωής γενικά".
Και συνεχίζει πιο αναλυτικά:
"Όταν εξετάζουμε τέτοιες ανατροπές, πρέπει να κάνουμε πάντα τη διάκριση ανάμεσα στην υλική ανατροπή στους οικονομικούς όρους της παραγωγής, που μπορούμε να τους διαπιστώσουμε μ’ ακρίβεια φυσικών επιστημών και στις νομικές, πολιτικές, θρησκευτικές, καλλιτεχνικές ή φιλοσοφικές, κοντολογίς στις ιδεολογικές μορφές, μέσα στις οποίες οι άνθρωποι συνειδητοποιούν αυτήν τη σύγκρουση και παλεύουν ως τη λύση της".
Η τέχνη λοιπόν είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα-έργο που εξαρτάται όμως από που ξεκινώντας δημιουργούμε.
Οι διάφορες πεποιθήσεις μετασχηματίζονται σε γνώση, κριτική σκέψη και συμμετοχή στο κοινωνικό-πολιτιστικό-πολιτικό γίγνεσθαι.
Βασική προϋπόθεση είναι η κοινωνικό-πολιτιστική-πολιτική αυτογνωσία αλλά και η ενημέρωση και ακολούθως η πράξη μέσω της τέχνης για κοινωνικά, πολιτιστικά και πολιτικά θέματα.
Η κοινωνική προσφορά θα είναι,να βελτιώσουμε την προσφορά μας στην κοινότητα στην οποία ανήκουμε ή την κοινωνία γενικότερα.
Η κριτική συνειδητοποίηση μας,μια διαδικασία κατά την οποία εμείς αναπτύσσουμε την ικανότητα να αναλύουμε, να θέτουμε ερωτήματα, και να αναλαμβάνουμε δράση για τα κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά ζητήματα που επηρεάζουν και διαμορφώνουν τη ζωή μας.
Κατεύθυνση κάθε μορφής έργου τέχνης η συνειδητοποίηση της αυτοσυνείδησης δηλαδή προσπάθειας απελευθέρωσης του ατόμου και της κοινωνίας ειδικότερα από τους δυνάστες της.
Αυτή πρέπει για μένα να είναι μία κατ'αρχήν θέση μας και να είμαστε πεπεισμένοι ότι η δυνατότητα να παραχθεί μια ζωντανή τέχνη αντίστασης, καθορίζεται από την ίδια την επαφή μας που θα έχουμε με το εργατικό κίνημα και με τους αγώνες των εργαζομένων.
ΜΗ ΜΕΝΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΚΤΟΣ ΔΩΣΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΧΡΩΜΑ.
Η τέχνη είναι, λοιπόν, δημιουργία, δημιουργία κοινωνικής συνείδησης.
Η τέχνη όμως εκτός από μορφή κοινωνικής συνείδησης είναι και μορφή κοινωνικής διαμόρφωσης ιδεών.
Η τέχνη όμως δεν πρέπει ασχολείται μόνο με ιδέες, αξίες, νοήματα ή να εξαντλείται στην ανάπτυξη της όποιας δεξιοτεχνίας, αλλά πρέπει να είναι αναγκαία στη διαπαιδαγώγηση του Λαού μέσα σε ένα ιστορικά καθορισμένο σύστημα κοινωνικών σχέσεων.
Ο τρόπος που προσδιορίζεις τα μηνύματά και το γεγονός ότι ζωντανεύεις με το νου σου τις ιδέες,τις εικόνες σε οδηγούν αναπόφευκτα σε ή μη δημιουργό κοινωνικής διαμόρφωσης ιδεών και ίσως σε σημαντικό παράγοντα της εξέλιξής των.
Ως μορφή λοιπόν κοινωνικής διαμόρφωσης ιδεών η τέχνη μέσα στον καπιταλισμό πρέπει να αναδεικνύει και προσδιορίζει τις Λαϊκές ταξικές ανθρώπινες αξίες δηλαδή να επιδιώκουμε και να παρεμβαίνουμε στην κοινωνική ζωή μέσω αυτής προς τη κατεύθυνση αυτή.
Οι συνθήκες στις οποίες ζει και εργάζεται ο Λαός οπωσδήποτε επηρεάζουν τον τρόπο σκέψης του, τις επιλογές των θεμάτων του, την οπτική του, την ίδια την αντίληψή του για την πραγματικότητα, τη συνείδησή του.
Επομένως ως προς την καλλιτεχνική δουλειά μας στην οποία συμμετέχουμε είναι να πάρουμε θέση στο πλευρό της εργατικής τάξης, ως αναπόσπαστο κομμάτι της και να συμβάλουμε στην ανάπτυξη της ταξικής του συνείδησης.
Τι εννοώ άραγε, όταν μιλάω για συνείδηση;
Έναν πρώτο προσδιορισμό μας δίνει ο Μαρξ επιχειρώντας αντιδιαστολή ανάμεσα στο κοινωνικό είναι, που είναι η πραγματική βάση και, όπως λέει ο ίδιος:
"πάνω της υψώνεται ένα νομικό και πολιτικό εποικοδόμημα και στην οποία αντιστοιχούν ορισμένες μορφές κοινωνικής συνείδησης".
"Ο τρόπος παραγωγής της υλικής ζωής καθορίζει την κοινωνική, πολιτική και πνευματική πορεία της ζωής γενικά".
Και συνεχίζει πιο αναλυτικά:
"Όταν εξετάζουμε τέτοιες ανατροπές, πρέπει να κάνουμε πάντα τη διάκριση ανάμεσα στην υλική ανατροπή στους οικονομικούς όρους της παραγωγής, που μπορούμε να τους διαπιστώσουμε μ’ ακρίβεια φυσικών επιστημών και στις νομικές, πολιτικές, θρησκευτικές, καλλιτεχνικές ή φιλοσοφικές, κοντολογίς στις ιδεολογικές μορφές, μέσα στις οποίες οι άνθρωποι συνειδητοποιούν αυτήν τη σύγκρουση και παλεύουν ως τη λύση της".
Η τέχνη λοιπόν είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα-έργο που εξαρτάται όμως από που ξεκινώντας δημιουργούμε.
Οι διάφορες πεποιθήσεις μετασχηματίζονται σε γνώση, κριτική σκέψη και συμμετοχή στο κοινωνικό-πολιτιστικό-πολιτικό γίγνεσθαι.
Βασική προϋπόθεση είναι η κοινωνικό-πολιτιστική-πολιτική αυτογνωσία αλλά και η ενημέρωση και ακολούθως η πράξη μέσω της τέχνης για κοινωνικά, πολιτιστικά και πολιτικά θέματα.
Η κοινωνική προσφορά θα είναι,να βελτιώσουμε την προσφορά μας στην κοινότητα στην οποία ανήκουμε ή την κοινωνία γενικότερα.
Η κριτική συνειδητοποίηση μας,μια διαδικασία κατά την οποία εμείς αναπτύσσουμε την ικανότητα να αναλύουμε, να θέτουμε ερωτήματα, και να αναλαμβάνουμε δράση για τα κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά ζητήματα που επηρεάζουν και διαμορφώνουν τη ζωή μας.
Κατεύθυνση κάθε μορφής έργου τέχνης η συνειδητοποίηση της αυτοσυνείδησης δηλαδή προσπάθειας απελευθέρωσης του ατόμου και της κοινωνίας ειδικότερα από τους δυνάστες της.
Αυτή πρέπει για μένα να είναι μία κατ'αρχήν θέση μας και να είμαστε πεπεισμένοι ότι η δυνατότητα να παραχθεί μια ζωντανή τέχνη αντίστασης, καθορίζεται από την ίδια την επαφή μας που θα έχουμε με το εργατικό κίνημα και με τους αγώνες των εργαζομένων.
ΜΗ ΜΕΝΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΚΤΟΣ ΔΩΣΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΧΡΩΜΑ.
Μία πολύ καλή προσέγγιση του θέματος για την τέχνη και τη διαμόρφωση Λαϊκής ταξικής συνείδησης.
ΑπάντησηΔιαγραφή