Η συμφωνία αυτή υπογράφηκε στις 26 Σεπτέμρη του 1944, μεταξύ της ελληνικής εξόριστης κυβέρνησης, της διοίκησης των Βρετανών στη Μέση Ανατολή, των ΕΑΜ / ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ στην Καζέρτα της Ιταλίας και ήταν η εξέλιξη στα προβλεπόμενα από τη συμφωνία του Λιβάνου.δηλαδή τα όσα συνέβησαν στην Καζέρτα είναι συνέχεια της διαρκούς υποχωρητικότητας (ΛΑΘΩΝ ;)της ηγεσίας της Αντίστασης που ξεκίνησε στο Λίβανο.
Τα όσα δηλαδή συνέβησαν στην Καζέρτα είναι συνέχεια της διαρκούς υποχωρητικότητας (ΛΑΘΩΝ ;)της ηγεσίας της Αντίστασης που ξεκίνησε στο Λίβανο.
Πρακτικά αποφάσεων ληφθεισών κατά σύσκεψιν λαβούσαν χώραν εις A.F.H.Q κατά την 26ην Σεπτεμβρίου 1944
Κατά σύσκεψιν προεδρευθείσαν παρά του Ανωτάτου Συμμαχικού Αρχιστρατήγου του Θεάτρου Μεσογείου, εις A.F.H.Q., καθ' ην παρευρέθησαν ο Έλλην Πρωθυπουργός μετ' άλλων μελών της Ελληνικής Κυβερνήσεως καθώς και οι αρχηγοί των Ελλήνων Ανταρτών Στρατηγοί Σαράφης και Ζέρβας. Αι κάτωθι αποφάσεις κατεχωρήθησαν εις τα Πρακτικά, ως γενόμεναι παρά πάντων αποδεκταί.
1) Όλαι αι ανταρτικαί ομάδες αι δρώσαι εν Ελλάδι τίθενται υπό τας διαταγάς της Ελληνικής Κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητος.
2) Η Ελληνική Κυβέρνησις θέτει τας δυνάμεις ταύτας υπό τας διαταγάς του Στρατηγού Σκόμπυ, όστις ωνομάσθη υπό του ανωτάτου Συμμαχικού Αρχιστρατήγου, ως Στρατηγός Διοικών τας Δυνάμεις εν Ελλάδι.
3) Συμφώνως προς την προκήρυξιν, εκδοθείσαν παρά της Ελληνικής Κυβερνήσεως, ότι οι Αρχηγοί των Ελλήνων ανταρτών θα απαγορεύσουν πάσαν απόπειραν των υπ' αυτούς μονάδων να αναλάβουν την αρχήν ανά χείρας. Τοιαύτη πράξις θα χαρακτηρισθή ως έγκλημα και θα τιμωρηθή αναλόγως.
4) Όσον αφορά τας Αθήνας, ουδεμία ενέργεια θα αναληφθή εκτός υπό τας αμέσους διαταγάς του Στρατηγού Σκόμπυ, Στρατηγού Διοικούντος τας εν Ελλάδι δυνάμεις.
5) Τα Τάγματα Ασφαλείας θεωρούνται ως όργανα του εχθρού. Θα χαρακτηρισθούν ως εχθρικοί σχηματισμοί, εκτός εάν παραδοθούν συμφώνως προς διαταγάς εκδοθησομένας παρά του Στρατηγού Διοικούντος τας εν Ελλάδι δυνάμεις.
6) Όλαι αι Ανταρτικαί Ελληνικαί Δυνάμεις, προς τον σκοπόν όπως τεθή τέρμα εις τας διαμάχας του παρελθόντος, δηλούν ότι θα σχηματίσουν Εθνικήν Ένωσιν ίνα συντονίσουν την δράσιν των δια το καλύτερον συμφέρον του κοινού αγώνος.
7) Κατόπιν της αυτώ παραχωρηθείσης υπό του Ανωτάτου Συμμαχικού Αρχιστρατήγου εξουσίας και από συμφώνου μετά της Ελληνικής Κυβερνήσεως, ο στρατηγός Σκόμπυ εξέδωσε τας συνημμένας διαταγάς επιχειρήσεων:
Σύντομοι διαταγαί επιχειρήσεων εκδοθείσαι παρά του Στρατηγού Διοικούντος τας εν Ελλάδι δυνάμεις.(ΣΚΟΜΠΥ)
1. Ο Στρατηγός Διοικών τας εν Ελλάδι δυνάμεις εξήγησε ότι σκοπός του ήτο η ανασυγκρότησις της χώρας να δυνηθεί να αναληφθή υπό την καθοδήγησιν της Ελληνικής Κυβερνήσεως, καθ' ον χρόνον υλικόν περιθάλψεως θα διενέμετο εις τον λαόν.
2. Όσον αφορά τας εν Ελλάδι δρώσας σήμερον δυνάμεις, η στρατιωτική των οργάνωσις θέλει είναι η κάτωθι:
- α) Ο Στρατηγός Ζέρβας θα συνέχιση να δρα εντός των εδαφικών ορίων της συμφωνίας της Πλάκας και θα συνεργάζεται μετά του Στρατηγού Σαράφη δια την παρενόχλησιν της γερμανικής υποχωρήσεως εντός της περιοχής μεταξύ των βορείων ορίων της συμφωνίας Πλάκας και της Αλβανίας.
- β) Ο Στρατηγός Σαράφης θα συνέχιση να δρα εις την υπόλοιπον Ελλάδα εξαιρέσει:
-
- Ι. Περιφερείας Αττικής. Όλα τα στρατεύματα εις την περιφέρειαν ταύτην θα διοικώνται υπό του Στρατηγού Σπηλιωτόπουλου, δρώντος εν στενή συνεργασία μετά των εν Αθήναις μελών της Κυβερνήσεως και βοηθούμενου υπό τινος Αξιωματικού Συνδέσμου, ονομασθησομένου παρά του Στρατηγού Σαράφη. Θα είναι υπό τας διαταγάς της Δυνάμεως 140.
-
- II. Πελοποννήσου. Τα στρατεύματα εις την περιφέρειαν ταύτην θα διοικώνται παρά τίνος αξιωματικού υποδειχθησομένου υπό του στρατηγού Σαράφη τη εγκρίσει της Ελληνικής Κυβερνήσεως και όστις θα βοηθήται υπό Αγγλικής Αποστολής Συνδέσμου. Θα είναι υπό τας διαταγάς της Δυνάμεως 140.
-
- III. Βραδύτερον η Θράκη (συμπεριλαμβανομένης και της Θεσσαλονίκης) θα είναι υπό την διοίκησιν ενός αξιωματικού υποδειχθησομένου υπό της Ελληνικής Κυβερνήσεως.
3. Σκοποί
α) Αμφότεροι οι Διοικηταί θα παρενοχλούν την γερμανικήν υποχώρησιν και θα εξουδετερώνουν τας γερμανικάς φρουράς.
β) Καθ' ον χρόνον θα απελευθερούται το έδαφος, αμφότεροι οι Διοικηταί θα είναι υπεύθυνοι προσωπικώς εις τον Διοικητήν της Δυνάμεως 140 δια:
- Ι. Την τήρησιν του Νόμου και της τάξεως εις τα εδάφη όπου δρουν αι δυνάμεις των.
- II. Την αποφυγήν εμφυλίου πολέμου και των φόνων Ελλήνων παρ' Ελλήνων.
- ΙΙΙ. Την παράλειψιν επιβολής οιασδήποτε ποινής και αδικαιολογήτων συλλήψεων.
- IV. Την συνδρομήν των εις την αποκατάστασιν της νομίμου πολιτικής εξουσίας και την διανομήν περιθάλψεως.
4. Χάρτης δεικνύων τα όρια των επιχειρήσεων εδόθη εις αμφοτέρους τους Διοικητάς.
Ανακοινωθέν
Σύσκεψις έλαβε χώραν τελευταίως εις το A.F.H.Q. υπό την προεδρίαν του Ανωτάτου Συμμαχικού Αρχιστρατήγου, καθ' ην παρέστησαν ο Στρατηγός Σκόμπυ, Στρατηγός Διοικών τας εν Ελλάδι δυνάμεις, ο Έλλην Πρωθυπουργός Παπανδρέου μετ' άλλων μελών της Ελληνικής Κυβερνήσεως και οι δυο Έλληνες Αρχηγοί των ανταρτών, Στρατηγοί Σαράφης και Ζέρβας.
Οι δύο Στρατηγοί διοικούντες τας δυνάμεις των Ελλήνων ανταρτών εδήλωσαν ότι αποδέχονται πλήρως τας διαταγάς της Ελληνικής Κυβερνήσεως και τας του Ανωτάτου Συμμαχικού Αρχιστρατήγου, υπό τας διαταγάς του οποίου η Ελληνική Κυβέρνησης έθεσεν όλας τας εν Ελλάδι δρώσας Ελληνικάς δυνάμεις. Ελήφθησαν αποφάσεις, συμφωνούντων απάντων, δια τον συντονισμόν του αγώνος και δια την ταχυτέραν δυνατήν απελευθέρωσιν της Ελλάδος.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΟΤΕ ΑΛΛΑ Ο ΛΑΟΣ ΕΖΗΣΕ ΚΑΙ ΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΩΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ ΤΗΣ.
Η συμφωνία αυτή αποτέλεσε την ταφόπλακα του μεγαλειώδους κινήματος αντίστασης του ελληνικού λαού, που, ξεκινώντας απ’ το μηδέν, μέσα σε λιγότερο από 4 χρόνια κατάφερε όχι μόνο να στριμώξει τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής και να απελευθερώσει περισσότερα από τα 3/5 του ελληνικού εδάφους, αλλά και να βάλει τις βάσεις για μια σοσιαλιστική κοινωνία αμέσως μετά τη λήξη του πολέμου.
Στην πραγματικότητα, ο Λίβανος,η Καζερτα και η Βάρκιζα δεν ήταν παρά το επιστέγασμα μιας πορείας λαθών και συνειδητών στρατηγικών επιλογών της ηγεσίας του ΚΚΕ.
Στην πραγματικότητα, ο Λίβανος,η Καζερτα και η Βάρκιζα δεν ήταν παρά το επιστέγασμα μιας πορείας λαθών και συνειδητών στρατηγικών επιλογών της ηγεσίας του ΚΚΕ.
Η συμφωνία αυτή προέβλεπε ότι όλες οι δυνάμεις αντίστασης στην Ελλάδα θα τίθενταν υπό τις διαταγές των Βρετανών, με αρχηγό τον βρετανό αντιστράτηγo Ronald Scobie και που υπήρξε ιδιαίτερα καθοριστική για τις μετέπειτα πολιτικές εξελίξεις στη μεταπολεμική Ελλάδα ενάντια στο Λαϊκό κίνημα και τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.
Η ελληνική κυβερνητική αντιπροσωπεία αποτελούνταν από τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου με τέσσερις από τους υπουργούς του, τον Θεμιστοκλή Τσάτσο και τον Χρήστο Σγουρίτσα που εκπροσωπούσαν άλλα πολιτικά κόμματα.
Το ΕΑΜ εκπροσωπούσαν ο Αλέξανδρος Σβώλος και ο Γιάννης Ζεύγος ενώ τον ΕΛΑΣ ο Στέφανος Σαράφης και τον ΕΔΕΣ ο αρχηγός του, Ναπολέων Ζέρβας .
Το ΕΑΜ εκπροσωπούσαν ο Αλέξανδρος Σβώλος και ο Γιάννης Ζεύγος ενώ τον ΕΛΑΣ ο Στέφανος Σαράφης και τον ΕΔΕΣ ο αρχηγός του, Ναπολέων Ζέρβας .
Οι συμφωνίες Λιβάνου και Καζέρτας έφεραν την ήττα.
Και βεβαίως με τη μετέπειτα συμφωνία της ΒΑΡΚΙΖΑΣ.
Η αιτία για τις καταστρεπτικές συμφωνίες της Αριστεράς πρέπει ν’ αναζητηθεί στην εσφαλμένη στρατηγική του λαϊκού και αντιφασιστικού μετώπου από την ηγεσία .
Το τραγικό λάθος της ηγετικής αριστεράς ήταν, ότι, ενώ, όλα έδειχναν και βοούσαν, ότι οι Δεξιές ηγεσίες και του Κέντρου τραβούσαν ολοφάνερα τα σχοινιά της εμφυλιοπολεμικής ρήξης και το διαλάλησε ο Άρης Βελουχιώτης και δεκάδες χιλιάδες αξιωματικοί και οπλίτες, οι οποίοι μάντευσαν πού το πήγαιναν οι "σύμμαχοι Άγγλοι", πολύ πριν από την πρώτη υπογραφή του Λιβάνου.
Το τραγικό λάθος της ηγετικής αριστεράς ήταν, ότι, ενώ, όλα έδειχναν και βοούσαν, ότι οι Δεξιές ηγεσίες και του Κέντρου τραβούσαν ολοφάνερα τα σχοινιά της εμφυλιοπολεμικής ρήξης και το διαλάλησε ο Άρης Βελουχιώτης και δεκάδες χιλιάδες αξιωματικοί και οπλίτες, οι οποίοι μάντευσαν πού το πήγαιναν οι "σύμμαχοι Άγγλοι", πολύ πριν από την πρώτη υπογραφή του Λιβάνου.
Μετά και τη συμφωνία της Βάρκιζας στη μεγάλη πλατεία (των Τρικάλων) μια άδεια εξέδρα περιμένει την άφιξη της αντιπροσωπείας του ΕΛΑΣ.
Μια βιασμένη αισιοδοξία εμψυχώνει τις συζητήσεις αλλά ένα βαρύ προαίσθημα τις σταματά.
Οσο περνά η ώρα η ανησυχία διαπερνά το πλήθος.
Ο Παρτσαλίδης ανεβαίνει στο βήμα.
Αναγκαστήκαμε.
Είναι σαν κεραυνός.
Το πλήθος βουβαίνεται και μέσα σε τούτη την πνιχτή σιωπή ο Παρτσαλίδης απαριθμεί τους όρους της Συμφωνίας της Βάρκιζας.
Οταν τελείωσαν, κάποιος αρχίζει να σιγοτραγουδά τον ύμνο του ΕΛΑΣ, που γενικεύεται από εκατοντάδες στόματα που πνίγονται καθώς τραγουδάνε “Εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα”... Υστερα πάλι σιωπή.
(Παρουσίαση της ανακοίνωσης της Συμφωνίας της Βάρκιζας από τον D. Eudes, Οι Καπετάνιοι. Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1943-1949, (ελλ. εκδ.) Αθήνα: Εξάντας, 1970, σ. 298-300.)
Μια βιασμένη αισιοδοξία εμψυχώνει τις συζητήσεις αλλά ένα βαρύ προαίσθημα τις σταματά.
Οσο περνά η ώρα η ανησυχία διαπερνά το πλήθος.
Ο Παρτσαλίδης ανεβαίνει στο βήμα.
Αναγκαστήκαμε.
Είναι σαν κεραυνός.
Το πλήθος βουβαίνεται και μέσα σε τούτη την πνιχτή σιωπή ο Παρτσαλίδης απαριθμεί τους όρους της Συμφωνίας της Βάρκιζας.
Οταν τελείωσαν, κάποιος αρχίζει να σιγοτραγουδά τον ύμνο του ΕΛΑΣ, που γενικεύεται από εκατοντάδες στόματα που πνίγονται καθώς τραγουδάνε “Εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα”... Υστερα πάλι σιωπή.
(Παρουσίαση της ανακοίνωσης της Συμφωνίας της Βάρκιζας από τον D. Eudes, Οι Καπετάνιοι. Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1943-1949, (ελλ. εκδ.) Αθήνα: Εξάντας, 1970, σ. 298-300.)
Αλλά ο αρχικαπετάνιος και στη σύναξη των καπεταναίων στη Λαμία 29-11-44, αφού δεν κατέληξαν στη συνέχιση του αγώνα, χαιρετώντας τους, τους προσιδίασε, τί τους περίμενε με τη προφητική του φράση "άιντε, καλή αντάμωση στα γουναράδικα", υπονοώντας στα εκγδορεία των αντιπάλων, όπου κατέληξε ο ίδιος και χιλιάδες αθώοι μαχητές του, μαζί και οι οικογένειές τους.
Παρά τις έστω και λίγες προσπάθειες για την αποφυγή του εμφυλίου πολέμου, η Μάχη της Αθήνας ξέσπασε το Δεκέμβριο του 1944, βρίσκοντας τον ΕΛΑΣ αντιμέτωπο με τα ελληνικά στρατεύματα της κυβέρνησης, την αστυνομία, τα πρώην Τάγματα Ασφαλείας και μαζί με όλα αυτά και τη βοήθεια μίας συνεχώς αυξανόμενης στρατιωτικής παρουσίας των Βρετανών στη χώρα.
Η κυριότερη διαφωνία για τη Βάρκιζα και το μεγαλύτερο πρόβλημα για την κομματική συνοχή προήλθε από τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ και κορυφαίο στέλεχος της Αντίστασης Αρη Βελουχιώτη και στις 16 του Φλεβάρη 1945, διατύπωσε ανοιχτά τις αντιρρήσεις του στη Συμφωνία της Βάρκιζας και κατήγγειλε την ηγεσία. .
Ο Άρης υποστήριξε ότι η άρνηση της Συμφωνίας της Βάρκιζας δεν αποτελούσε διάσπαση του λαϊκού αγώνα ούτε πρόκληση για άσκηση τρομοκρατίας και παρανομιμοποίηση του λαϊκού κινήματος.
Αντίθετα, πίστευε πως η παραδοχή της επέτρεπε τη διάσπασή του, καθώς προκαλούσε απογοήτευση στον λαό και καθιστούσε δυνατή την υποδούλωσή του με τρομοκρατικά και οικονομικά μέτρα.
Προέβλεπε δε -ορθά όπως αποδείχθηκε- ότι η τρομοκρατία ασκείται και θα ασκείται από την άρχουσα ολιγαρχία όλο και σε μεγαλύτερη κλίμακα και προέτρεπε την ηγεσία να μην έχει καμιά ψευδαίσθηση και αυταπάτη νομιμότητας, ύστερα μάλιστα από την ασύστολη παραβίαση και αυτής της συμφωνίας και τις συνεχιζόμενες συλλήψεις και βαρβαρότητες σε βάρος λαϊκών αγωνιστών.
Τα βασικά χαρακτηριστικά της ήταν η κατάργηση της εθνικής ανεξαρτησίας-λαϊκής κυριαρχίας, καθώς επέκτεινε την αγγλική κατοχή σε όλη τη χώρα, η εγκαθίδρυση καθεστώτος βίας, καθώς ανέστειλε τα συνταγματικά άρθρα για τις ατομικές ελευθερίες, η επιλεκτική παραβίαση της συμφωνίας υπέρ της αντίδρασης και κατά του λαού, καθώς μπορούσε να ερμηνεύεται κατά βούληση, και η δημιουργία σχέσεων κυριαρχίας της αντίδρασης και υποταγής του λαού.
Αν χάθηκαν τόσες και τόσες ευκαιρίες για την εγκαθίδρυση λαϊκού καθεστώτος, δεν είναι σφάλμα του Λαού, αλλά της ως τα τώρα ηγεσίας του κινήματος.
Για το δίκαιο ποτέ δεν χάνεται η ευκαιρία.
Η ένοπλη πάλη από τη στιγμή που αρχίζει πρέπει να τραβήξει αποφασιστικά έως το τέλος.
Να εξασφαλίζεται αιφνιδιασμός του εχθρού τη στιγμή που τα στρατεύματά του είναι σκόρπια, να διατηρείται η ηθική υπεροχή και με νίκες.
Χρειάζεται αποφασιστικότητα, πέρασμα στην επίθεση και όχι μόνο άμυνα.
Για το δίκαιο, την πίστη και τη Λαϊκή Κυριαρχία δεν πρέπει ποτέ να χάνεται η ευκαιρία.
Χρειάζεται αποφασιστικότητα, πέρασμα στην επίθεση και όχι μόνο άμυνα.
Για το δίκαιο, την πίστη και τη Λαϊκή Κυριαρχία δεν πρέπει ποτέ να χάνεται η ευκαιρία.
Αντί να γράψω οτιδήποτε άλλο σας καλώ να ακούσετε τα παρακάτω 2 τραγούδια.
Το πρώτο :
"Βαριά στενάζουν τα βουνά κι ο ήλιος σκοτεινιάζει,
το δόλιο το Μικρό Χωριό και πάλι ανταριάζει.
Λαμποκοπούν χρυσά σπαθιά, πέφτουν ντουφέκια ανάρια,
ο Άρης κάνει πόλεμο, μ' αντάρτες παλικάρια.
Έλα, βρε άπιστε Ιταλέ, κορόϊδο Μουσολίνι,
να μετρηθούμε οι δυο μαζί, να ιδείς το τι θα γίνει.
Δεν έχεις γέρους κι αρρώστους, μικρά παιδιά να σφάξεις,
ούτε κοπέλες ντροπαλές, ούτε χωριά να κάψεις,
παπάδες για να τυραννάς, στη μέση στο παζάρι,
έχεις μπροστά σου σήμερα τ' αντάρτικα του Άρη,
που γρήγορος σαν τον αητό, σαν το γοργό τ' αγέρι,
προδότες έσφαξε πολλούς με δίκοπο μαχαίρι".
το δόλιο το Μικρό Χωριό και πάλι ανταριάζει.
Λαμποκοπούν χρυσά σπαθιά, πέφτουν ντουφέκια ανάρια,
ο Άρης κάνει πόλεμο, μ' αντάρτες παλικάρια.
Έλα, βρε άπιστε Ιταλέ, κορόϊδο Μουσολίνι,
να μετρηθούμε οι δυο μαζί, να ιδείς το τι θα γίνει.
Δεν έχεις γέρους κι αρρώστους, μικρά παιδιά να σφάξεις,
ούτε κοπέλες ντροπαλές, ούτε χωριά να κάψεις,
παπάδες για να τυραννάς, στη μέση στο παζάρι,
έχεις μπροστά σου σήμερα τ' αντάρτικα του Άρη,
που γρήγορος σαν τον αητό, σαν το γοργό τ' αγέρι,
προδότες έσφαξε πολλούς με δίκοπο μαχαίρι".
ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΣΟ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΗ.
Το δεύτερο :
Αντιλαλούνε τα βουνά
κλαίνε τα κλαψοπούλια
ο Βελουχιώτης χάθηκε
ψηλά σε μια ραχούλα,
Τι έχεις κλαψοπούλι μου
κι όλο πικρά φωνάζεις;
για πες μου ποιος σε πλήγωσε
και βαριαναστενάζεις;
Μαράθηκαν τα λούλουδα
έσβησε το φεγγάρι
ένας λεβέντης χάθηκε
που τόνε λέγαν Άρη.
Κείνος δε θέλει κλάματα
δε θέλει μοιρολόγια
θέλει αγώνες και χαρές
αρματοσιές και βόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου