Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συνδικάτων Δημόσιων Υπηρεσιών (EPSU), που αποτελεί τη «φωνή» 8 εκατομμυρίων εργαζομένων, δημοσιεύει πανευρωπαϊκά σε επιλεγμένα ΜΜΕ ανοιχτή επιστολή με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από την έναρξη της πανδημίας. Για την Ελλάδα, διάλεξε την «Εφημερίδα των Συντακτών» και την efsyn.gr προκειμένου να τονίσει την αναγκαιότητα στήριξης των δημόσιων συστημάτων υγείας, των προσλήψεων, τον ρόλο των εργαζομένων, αλλά και τις ευθύνες των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που κατέστησαν εύθραυστα τα συστήματα υγείας στην Ευρώπη.
Στην Ευρώπη, η πανδημία αποκάλυψε τo πόσο εύθραυστα είχαν γίνει τα συστήματα δημόσιας υγείας, σε σημείο που να αδυνατούν να ανταποκριθούν σε ένα τέτοιο σοκ.
Η τραγωδία είναι ότι αυτό δεν αποτελεί καν έκπληξη. Τα συνδικάτα του δημόσιου τομέα διαμαρτύρονταν για τις ελλείψεις προσωπικού, την υποχρηματοδότηση και την έλλειψη πόρων πολύ πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας. Όταν χτύπησε το πρώτο κύμα, ήταν επόμενο τα συστήματα υγείας και τα γηροκομεία να υπερφορτωθούν.
Είναι μια θλιβερή συνέπεια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών τo ότι χρειάστηκε ένα τέτοιο γεγονός-ορόσημο για να αναγνωριστεί η ανάγκη καλά χρηματοδοτημένων δημόσιων υπηρεσιών και εργαζομένων που να μπορούν να διασφαλίσουν την παροχή τους. Τη χρονιά που πέρασε, αναδείχτηκαν τα μειονεκτήματα των ιδιωτικοποιήσεων και των περικοπών και τώρα υπάρχει ευρεία κατανόηση γύρω από την ανάγκη αναβάθμισης του δημόσιου τομέα. Δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στις πολιτικές λιτότητας της εποχής προ της πανδημίας, πρέπει να αναθεωρήσουμε προς το καλύτερο. Αυτό είναι το μήνυμα των εκατομμυρίων εργαζομένων στις δημόσιες υπηρεσίες γι’ αυτή τη σημαντική ημέρα.
Η ενδυνάμωση των συστημάτων υγείας και πρόνοιας είναι η πιο άμεση προτεραιότητα. Και απαιτεί δημόσια χρηματοδότηση και φρένο στις φορολογικές πολιτικές που ευνοούν τις πολυεθνικές και τους πλούσιους. Οι κυβερνήσεις πρέπει να δράσουν τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το χρωστάμε στους υγειονομικούς, πολλοί εκ των οποίων υποφέρουν από μετατραυματικό στρες.
Στην Ευρώπη -ακριβώς πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας - έγιναν πάνω από εκατό απεργίες στους τομείς της υγείας και της πρόνοιας. Τα συνδικάτα του κλάδου θα συνεχίσουν την αγωνιστική διεκδίκηση αυξήσεων, καλύτερων εργασιακών συνθηκών, αυξημένου αριθμού προσωπικού και υποστηρικτικών υπηρεσιών.
Πέρα από την υγεία και την πρόνοια, και άλλοι κλάδοι βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της αντιμετώπισης της κρίσης. Από τη συγκομιδή και διαχείριση απορριμμάτων, την ύδρευση και τον ηλεκτρισμό ως τους εργαζομένους στις υπηρεσίες ασφάλισης και απασχόλησης, οι εργαζόμενοι στις δημόσιες υπηρεσίες έπαιξαν κρίσιμο ρόλο ώστε να συνεχίσει να λειτουργεί η κοινωνία, αλλά και να αντιμετωπιστούν οι κοινωνικο-οικονομικές επιπτώσεις των λοκντάουν. Ο ρόλος τους θα γίνει ακόμα πιο κρίσιμος όσο θα προχωρά η επανάκαμψη της οικονομίας. Αυξημένες επενδύσεις είναι αναγκαίες για να διασφαλιστούν ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες, ώστε να εξασφαλιστεί η πρόσβαση όλων στην κοινωνική πρόνοια, τη στέγαση, το νερό, την ενέργεια και την εκπαίδευση, καθώς και η χρηματοδότηση των πόλεων και των τοπικών αρχών.
Ο δημόσιος τομέας έχει έναν μοναδικό ρόλο να παίξει στην ανοικοδόμηση πιο ανθεκτικών κοινωνιών με κυκλική οικονομία, πράσινα μέσα μεταφοράς και μια δημόσια υποδομή που να σέβεται το περιβάλλον. Οι στόχοι αυτοί μπορούν και πρέπει να επιτευχθούν μέσω της χρήσης εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων ανάκαμψης και χωρίς να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη, των ιδιωτικοποιήσεων και των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ).
Αυτή η άνευ προηγουμένου υγειονομική κρίση επιβάλλει στην Ε.Ε. να εξετάσει πως έφτασε να υπολείπεται τόσο πολύ σε ορισμένους κλάδους ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια των Ευρωπαίων πολιτών, όπως η παραγωγή φαρμάκων και η παραγωγή προστατευτικού εξοπλισμού. Θα πρέπει επίσης να σκεφτεί το ενδεχόμενο υιοθέτησης αρμοδιοτήτων της Ε.Ε. στον τομέα της υγείας, ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται σε πανδημίες τόσο μέσα στην Ε.Ε. όσο και σε τρίτες χώρες. Τα προβλήματα που ανέδειξε η κρίση του COVID-19 υπογραμμίζουν την ανάγκη να διατεθεί ένα μεγάλο μέρος των κονδυλίων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης σε επενδύσεις στις δημόσιες υπηρεσίες, που πραγματώνουν τις οικουμενικές αξίες στις οποίες βασίζεται η Ε.Ε.
Ως συνδικαλιστική ηγεσία των ευρωπαϊκών δημόσιων υπηρεσιών θα συνεχίσουμε την κοινή μας πάλη με άλλους κλάδους για ισότητα στην αγορά εργασίας, καλύτερες εργασιακές συνθήκες και περισσότερες επενδύσεις. Στηρίζουμε το κίνημα που μεγαλώνει για φορολογική δικαιοσύνη, χωρίς δώρα στις πολυεθνικές και με στόχο την ανατροπή της αυξητικής τάσης των ανισοτήτων. Είναι κρίσιμο, στην ανάκαμψη από τη χειρότερη οικονομική κρίση της ιστορίας, να μπουν σε προτεραιότητα οι εργαζόμενοι, οι κοινότητές μας και ο πλανήτης μας και όχι τα κέρδη των λίγων κι εκλεκτών.
Η πρόεδρος: Mette Nord, Fagforbundet, Norway
Οι αντιπρόεδροι: Françoise Geng, CGT Santé Action Sociale France - Thomas Kattnig, Younion, Austria - Mikhail Kuzmenko, HWURF Russia - Liz Snape, UNISON, UK
Ο γενικός γραμματέας: Jan Willem Goudriaan, Denmark
Πηγή:efsyn
------------------------------------------------------------------
Η δική μας απάντηση
Η λύση βέβαια όλων των παραπάνω ζητημάτων δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με ευχές και προτροπές στον κυβερνώντα φιλελευθερισμό, αλλά και σε οποιανδήποτε άλλη κυβέρνηση διαχειριστή του καπιταλιστικού συστήματος, πρέπει ο Λαός με τη πάλη του να βάλει αυτά τα ζητήματα προτεραιότητα στους αγώνες του με τελικό βέβαια στόχο την Κοινωνική Αλλαγή.
Σήμερα βλέπουμε να υπάρχει μία κινητοποίηση και αντίδραση του Λαού ενάντια στη βία, στη καταστολή, στην αστυνομοκρατία, στην εξαθλίωση του συστήματος υγείας, στην απαξίωση της ζωής του και σε όλες τις βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές του καπιταλιστικού συστήματος και ευελπιστώ οι κινητοποιήσεις αυτές να δημιουργήσουν ελπίδες και να μην εκτονωθούν μετά από κάποιο μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη έχει αξία στις συνθήκες που ζούμε.
Η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη είναι στοιχεία στα οποία η Αριστερά πρέπει να επενδύσει, αλλά και να καλλιεργήσει στον αγώνα για την κοινωνική αλλαγή.
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα και την παγκόσμια κατάσταση μπαίνει σαν επιτακτική ανάγκη οι λαοί να αντισταθούν απέναντι σε αυτόν τον "ρεαλισμό". Έναν ρεαλισμό που μακελεύει λαούς στην Μ. Ανατολή. Έναν ρεαλισμό που φτωχοποιεί την κοινωνία. Έναν ρεαλισμό που καταστέλλει, τρομοκρατεί, καταδικάζει και βασανίζει οποίον εναντιώνεται στην αδικία και στην εκμετάλλευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου