ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ
Ο άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος περνά όμως όλη του τη ζωή με αλυσίδες και αυτό μέχρι να προσπαθήσει και να παλέψει συλλογικά για να αποτινάξει την τυραννία της άρχουσας τάξης (αστική τάξη) μέχρι να βρει την ελευθερία του.
Κανείς δε θα σου περάσει αλυσίδες αν πρώτα εσύ δεν τον αφήσεις να σου πάρει τα μέτρα. Και κανείς δεν θα ανέβει στην πλάτη σου αν πρώτα εσύ δεν σκύψεις. Οπότε μην ψάχνεις να είσαι ελεύθερος από κάτι, αλλά ελεύθερος για να κάνεις κάτι. Κι'αν κάτι τρέφεται από εσένα μην το αφήνεις να χορτάσει. Απαλλάξου από αυτό όσο πιο σύντομα μπορείς.
Η μετάβαση βέβαια από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό και η απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τον ζυγό του καπιταλισμού δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω αργών, σταδιακών αλλαγών, μέσω μεταρρυθμίσεων, αλλά μόνο μέσω μιας ποιοτικής αλλαγής του καπιταλιστικού συστήματος, μέσω επανάστασης. Και για να μη λαθεύουμε στη χάραξη της πολιτικής, πρέπει να είμαστε επαναστάτες, και όχι ρεφορμιστές (μεταρρυθμιστές).
Γιατί μόνο εάν μπορέσουμε να στήσουμε ανάστημα ενάντια στον ψυχολογικό πόλεμο που μας κάνουν, μόνο εάν δεν ακολουθούμε τις υποτιθέμενες "αυθεντίες" που δρουν στο όνομά μας, χωρίς εμάς για μας και δεν έχουν να παρουσιάσουν καμιά απόδειξη ή ήθος, θα επιστρέψουμε ξανά σε μια περίοδο προόδου για τον Λαό μας.
Να χρησιμοποιήσουμε λοιπόν το μυαλό μας,την καρδιά μας, την ψυχή μας,για να παίρνουμε πάντοτε τις σωστές αποφάσεις μέσα στα πλαίσια της ταξικής συνείδησης και ταξικής πάλης σε κάθε ζήτημα που αφορά την ίδια τη ζωή μας.
Να ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ την κατάσταση του λαϊκού κινήματος, τους ταξικούς και πολιτικούς συσχετισμούς δυνάμεων, τη θέση που βρίσκεται το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα, την πορεία και την προοπτική του για ν'αρχίσουμε να κάνουμε βήματα ανασυγκρότησης και ενότητας του μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος.
Όλοι αυτοί που οδηγούν το λαό (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) σε μεγαλύτερη φτώχεια, δυστυχία και εξαθλίωση, να εισπράξουν αναπόφευκτα τη λαϊκή αποδοκιμασία και αγανάκτηση, να βρεθούν αντιμέτωποι με το εργατικό και λαϊκό κίνημα , και να έρθει η στιγμή που δεν θα μπορούν πια να κρυφτούν πίσω από τις πλάτες του.
Και ο προοδευτικός και αριστερός κόσμος θα έχει πλέον την ευκαιρία να διαπιστώσει τον ύπουλο, διαβρωτικό ρόλο τους που με αριστερά περιτυλίγματα αμαυρώνουν τις ιδέες και τους αγώνες του,τους αγώνες της αριστεράς.
Τέλος να πάρουμε σαν ΛΑΟΣ τις τύχες μας στα χέρια μας,και να εισπράξουν όλοι αυτοί αναπόφευκτα τη λαϊκή αποδοκιμασία και αγανάκτηση,και να βρεθούν αντιμέτωποι με το εργατικό και λαϊκό κίνημα.
Μόνο έτσι θα τα καταφέρουμε οδηγούμενοι από μία ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ - ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΗ σκέψη και πράξη για την ανάπτυξη και ενδυνάμωση του ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟΥ - ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΟΥ κινήματος !!!
Βέβαια ο καθένας μόνος δεν είναι μπορετό να γίνει αυτό, γι' αυτό προσανατολίσου και προσπάθησε με ταξική συνείδηση σε συλλογική προσπάθεια για την κοινωνική ανατροπή.
Οι αγώνες είναι πάντα εκεί έξω,με καθαρή Μαρξιστική - Λενινιστική,ιδεολογική - πρακτική κατεύθυνση, εκεί που υπάρχει η πραγματική ζωή, εκεί σε ανοιχτούς ορίζοντες, εκεί που η ανάσα του εργάτη,του νεολαίου, του σπουδαστή, του αγρότη, συναντά την ανάσα του αγωνιστή, αυτού που παλεύει για τα ιδανικά μιας καλύτερης ζωής.
Στα μονοπάτια (χωρίς οποιονδήποτε φόβο) της καθαρής ιδεολογικά σκέψης, μιας καθοριστικής γραμμής, της Κοινωνικής Επαναστατικής Ανατροπής.
Η συνειδητή αντίσταση στις αδικίες είναι πάνω από το φόβο,πάνω από ένα εχθρικό αντιδημοκρατικό καθεστώς.
Τα σκληρά χτυπήματα που δέχονται οι λαοί είναι σημείο πρόκλησης για την αριστερά να υπερασπιστεί το δίκιο ενάντια στο άδικο.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη έχει αξία στις συνθήκες που ζούμε.
Η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη είναι στοιχεία στα οποία η Αριστερά πρέπει να επενδύσει, αλλά και να καλλιεργήσει στον αγώνα για την κοινωνική αλλαγή.
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα και την παγκόσμια κατάσταση μπαίνει σαν επιτακτική ανάγκη οι λαοί να αντισταθούν απέναντι σε αυτόν τον "ρεαλισμό".
Έναν ρεαλισμό που μακελεύει λαούς στην Μ. Ανατολή.
Έναν ρεαλισμό που φτωχοποιεί την κοινωνία.
Έναν ρεαλισμό που καταστέλλει, τρομοκρατεί, καταδικάζει και βασανίζει οποίον εναντιώνεται στην αδικία και στην εκμετάλλευση.
Ο άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος περνά όμως όλη του τη ζωή με αλυσίδες και αυτό μέχρι να προσπαθήσει και να παλέψει συλλογικά για να αποτινάξει την τυραννία της άρχουσας τάξης (αστική τάξη) μέχρι να βρει την ελευθερία του.
Κανείς δε θα σου περάσει αλυσίδες αν πρώτα εσύ δεν τον αφήσεις να σου πάρει τα μέτρα. Και κανείς δεν θα ανέβει στην πλάτη σου αν πρώτα εσύ δεν σκύψεις. Οπότε μην ψάχνεις να είσαι ελεύθερος από κάτι, αλλά ελεύθερος για να κάνεις κάτι. Κι'αν κάτι τρέφεται από εσένα μην το αφήνεις να χορτάσει. Απαλλάξου από αυτό όσο πιο σύντομα μπορείς.
Η μετάβαση βέβαια από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό και η απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τον ζυγό του καπιταλισμού δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω αργών, σταδιακών αλλαγών, μέσω μεταρρυθμίσεων, αλλά μόνο μέσω μιας ποιοτικής αλλαγής του καπιταλιστικού συστήματος, μέσω επανάστασης. Και για να μη λαθεύουμε στη χάραξη της πολιτικής, πρέπει να είμαστε επαναστάτες, και όχι ρεφορμιστές (μεταρρυθμιστές).
Γιατί μόνο εάν μπορέσουμε να στήσουμε ανάστημα ενάντια στον ψυχολογικό πόλεμο που μας κάνουν, μόνο εάν δεν ακολουθούμε τις υποτιθέμενες "αυθεντίες" που δρουν στο όνομά μας, χωρίς εμάς για μας και δεν έχουν να παρουσιάσουν καμιά απόδειξη ή ήθος, θα επιστρέψουμε ξανά σε μια περίοδο προόδου για τον Λαό μας.
Να χρησιμοποιήσουμε λοιπόν το μυαλό μας,την καρδιά μας, την ψυχή μας,για να παίρνουμε πάντοτε τις σωστές αποφάσεις μέσα στα πλαίσια της ταξικής συνείδησης και ταξικής πάλης σε κάθε ζήτημα που αφορά την ίδια τη ζωή μας.
Να ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ την κατάσταση του λαϊκού κινήματος, τους ταξικούς και πολιτικούς συσχετισμούς δυνάμεων, τη θέση που βρίσκεται το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα, την πορεία και την προοπτική του για ν'αρχίσουμε να κάνουμε βήματα ανασυγκρότησης και ενότητας του μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος.
Όλοι αυτοί που οδηγούν το λαό (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) σε μεγαλύτερη φτώχεια, δυστυχία και εξαθλίωση, να εισπράξουν αναπόφευκτα τη λαϊκή αποδοκιμασία και αγανάκτηση, να βρεθούν αντιμέτωποι με το εργατικό και λαϊκό κίνημα , και να έρθει η στιγμή που δεν θα μπορούν πια να κρυφτούν πίσω από τις πλάτες του.
Και ο προοδευτικός και αριστερός κόσμος θα έχει πλέον την ευκαιρία να διαπιστώσει τον ύπουλο, διαβρωτικό ρόλο τους που με αριστερά περιτυλίγματα αμαυρώνουν τις ιδέες και τους αγώνες του,τους αγώνες της αριστεράς.
Τέλος να πάρουμε σαν ΛΑΟΣ τις τύχες μας στα χέρια μας,και να εισπράξουν όλοι αυτοί αναπόφευκτα τη λαϊκή αποδοκιμασία και αγανάκτηση,και να βρεθούν αντιμέτωποι με το εργατικό και λαϊκό κίνημα.
Μόνο έτσι θα τα καταφέρουμε οδηγούμενοι από μία ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ - ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΗ σκέψη και πράξη για την ανάπτυξη και ενδυνάμωση του ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟΥ - ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΟΥ κινήματος !!!
Βέβαια ο καθένας μόνος δεν είναι μπορετό να γίνει αυτό, γι' αυτό προσανατολίσου και προσπάθησε με ταξική συνείδηση σε συλλογική προσπάθεια για την κοινωνική ανατροπή.
Οι αγώνες είναι πάντα εκεί έξω,με καθαρή Μαρξιστική - Λενινιστική,ιδεολογική - πρακτική κατεύθυνση, εκεί που υπάρχει η πραγματική ζωή, εκεί σε ανοιχτούς ορίζοντες, εκεί που η ανάσα του εργάτη,του νεολαίου, του σπουδαστή, του αγρότη, συναντά την ανάσα του αγωνιστή, αυτού που παλεύει για τα ιδανικά μιας καλύτερης ζωής.
Στα μονοπάτια (χωρίς οποιονδήποτε φόβο) της καθαρής ιδεολογικά σκέψης, μιας καθοριστικής γραμμής, της Κοινωνικής Επαναστατικής Ανατροπής.
Η συνειδητή αντίσταση στις αδικίες είναι πάνω από το φόβο,πάνω από ένα εχθρικό αντιδημοκρατικό καθεστώς.
Τα σκληρά χτυπήματα που δέχονται οι λαοί είναι σημείο πρόκλησης για την αριστερά να υπερασπιστεί το δίκιο ενάντια στο άδικο.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη έχει αξία στις συνθήκες που ζούμε.
Η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη είναι στοιχεία στα οποία η Αριστερά πρέπει να επενδύσει, αλλά και να καλλιεργήσει στον αγώνα για την κοινωνική αλλαγή.
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα και την παγκόσμια κατάσταση μπαίνει σαν επιτακτική ανάγκη οι λαοί να αντισταθούν απέναντι σε αυτόν τον "ρεαλισμό".
Έναν ρεαλισμό που μακελεύει λαούς στην Μ. Ανατολή.
Έναν ρεαλισμό που φτωχοποιεί την κοινωνία.
Έναν ρεαλισμό που καταστέλλει, τρομοκρατεί, καταδικάζει και βασανίζει οποίον εναντιώνεται στην αδικία και στην εκμετάλλευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου