ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΖΩΗ !!!

Πάντα να γελάμε,να τραγουδάμε και να παλεύουμε για μία καλύτερη ζωή απαλλαγμένη από τους κάθε λογής δυνάστες για να δούμε κάποια μέρα τον ήλιο να φωτίζει μεσούρανα όλη τη πλάση και χιλιάδες λουλούδια να ευωδιάζουν χαιρετώντας τη ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ !!!

Ο καθένας μας κατέχει μια τεράστια δύναμη για να καθορίσει τα γεγονότα!!!

Στην πάλη αυτή ο καθένας αγωνίζεται και πολεμά με τον δικό του τρόπο,μα πάνω απ' όλα θα πρέπει να βάζει την ταξική του συνειδητοποίηση και ταξικά να καθορίζει την πορεία του, τους αγώνες του, μέσα στη ζωή.

Όσο για τους Αγώνες που έδωσε και δίνει ο καθένας δεν χάνονται παραμένουν παρακαταθήκη και δηλώνουν την πορεία μας στο δρόμο της ζωής.

Ο καθένας όμως όπου κι'αν βρίσκεται ότι κι'αν κάνει δεν θα μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν είχε και έχει ευθύνες γι'αυτά που ήρθαν και γι'αυτά τα χειρότερα που θα έρθουν.
Τι σε κρατάει εσένα πίσω άνθρωπε της εργασίας;
Γιατί δεν αντιδράς στην εξαθλίωση;
Στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σου;
Στην απαξίωση της ανθρώπινης ζωής σου;
Στην βία;
Στην ανασφάλεια της εργασίας και της ίδια σου ζωής;
Στην φτώχεια;
Στα αντιδραστικά νομοσχέδια και σχέδια της αστικής τάξης και των κολαούζων τους;
Στις επιθέσεις του συστήματος που τις πληρώνεις με τον πιο βαρβαρο τρόπο;
Στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που κινδυνεύεις πραγματικά να γίνεις κρέας στα κανόνια τους;

Τίποτε δεν ομορφαίνει τόσο όσο η ελπίδα της ανάστασης του Λαού και τη καρδιά μας γεμάτη με μια κατακόκκινη φωτιά !!!
Δεν υπάρχει τίποτε πιο υγιές !!!
Ίσως εκεί που κάποιος αντιστέκεται χωρίς ελπίδα, ίσως εκεί να αρχίζει η ανθρώπινη ιστορία, που λέμε, και η ομορφιά του ανθρώπου ανάμεσα σε σκουριασμένα σίδερα !!!

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ !!!

 

Σχεδόν πενήντα χρόνια
βάσανα και διωγμοί,
τώρα στη μαύρη αρρώστια
ανάξια πλερωμή.
τώρα στη μαύρη αρρώστια
ανάξια πλερωμή.

Το δίκιο του αγώνα
πολλά σου στέρησε,
μα η ζωή λεχώνα
ελπίδες γέννησε.
μα η ζωή λεχώνα
ελπίδες γέννησε

Τίποτα δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή,
τ' όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".
τ' όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".

Ποτέ δε λες η μοίρα
πως σε αδίκησε,
μα μόνο η Ιστορία
αλλιώς σου μίλησε.
μα μόνο η Ιστορία
αλλιώς σου μίλησε.

Σκυφτός στα καφενεία,
στους δρόμους σκεφτικός,
μα χθες μες στην πορεία
περνούσες γελαστός.
μα χθες μες στην πορεία
περνούσες γελαστός.

Τίποτα δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή,
τ' όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".
τ' όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".

Τίποτα δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή,
τ' όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".
τ' όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".