ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ,ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΜΟΧΘΟΥ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ Σ'ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα και δεν θα χάσουμε τίποτα παρά μονάχα τις αλυσίδες μας.

Είμαστε εμείς που δεν παράγουμε για τις πραγματικές ανάγκες και επιθυμίες των συνανθρώπων μας, αλλά για τις επίπλαστες ανάγκες που δημιουργούν οι βιομηχανίες και οι τσέπες των αφεντικών.

Είμαστε εμείς, η νεολαία, που αποτελούμε το μέλλον και την ελπίδα αυτού του τόπου.
Είμαστε εμείς που καλλιεργούμε τη γη για τη παραγωγή τροφής.
Το μόνο που έχουμε να φοβόμαστε είναι μήπως δε μάθουμε ποτέ ποιοι είμαστε και ποιοι θα μπορούσαμε να γίνουμε.

Και είναι αυτοί (αστική τάξη) που φοβούνται γιατί θα χάσουν,αυτοί που μονοπωλούν το κράτος και συγκεντρώνουν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής,τα πολιτικά αξιώματα και τη στρατιωτική εξουσία με τα οποία καταπιέζουν και δολοφονούν τους Λαούς.

Όσο το σύστημα της εκμετάλλευσης θα κυριαρχεί πάνω σε λαούς και ανθρώπους, όσο "αυτοί που ζυμώνουν δεν έχουν ψωμί" και όσο "αυτοί που βγάζουν το κάρβουνο κρυώνουν", τόσο στίχοι σαν κι αυτούς παρακάτω, θα μιλούν στις καρδιές των εργατών, των καταπιεσμένων, των αδικημένων, των εξαθλιωμένων, όλων αυτών των προλετάριων που με το αίμα και τον ιδρώτα τους παράγουν τον πλούτο που τα παράσιτα, οι καπιταλιστές, τους αρπάζουν.

Μια αστραπή η ζωή μας μα προλαβαίνουμε!

Τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτιούνται με αγώνες.
Για να αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά η δική μας προοπτική για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο.
Για να βροντοφωνάξουμε
Είμαστε Εμείς … κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο.

"Είμαστε εμείς που χτίζουμε τις πολιτείες και δεν έχουμε σπίτι.
Είμαστε εμείς που ζυμώνουμε και δεν έχουμε ψωμί.
Εμείς που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε.
Είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα
κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο".
Τάσος Λειβαδίτης

"Η βία προέρχεται από αυτόν που αφαιρεί την μπουκιά από το στόμα του φτωχού και όχι από αυτόν που αμύνεται να συντηρηθεί στη ζωή."
Καμίλο Τόρες

Επομένως θα πρέπει να  αναπτύσσουμε συνεχώς τη ταξική γνώση, τη διαλεκτική διαδικασία της όλο και βαθύτερης, ολόπλευρης και συγκεκριμένης κατανόησης της ανάπτυξης του υλικού κόσμου. 

Η υλιστική γνωσιοθεωρία αποκαλύπτει τη διαλεκτική της αντικειμενικής, σχετικής και  απόλυτης αλήθειας,όλη την τεράστια κοσμοθεωρητική σημασία της διαλεκτικής ως θεωρίας της γνώσης και της λογικής που είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης για την υλιστική διαλεκτική, για τη γνωσιοθεωρία και τη μέθοδο του μαχόμενου υλισμού.

Τα θέλουμε όλα κι ακόμα περισσότερα!

Να μας περιμένετε!

Πώς να σωπάσω μέσα μου
την ομορφιά του κόσμου;
Ο ουρανός δικός μου
η θάλασσα στα μέτρα μου

Πώς να με κάνουν να τον δω
τον ήλιο μ'άλλα μάτια;
Στα ηλιοσκαλοπάτια
Μ' έμαθε η μάνα μου να ζω...

Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά;

Κώστας Κινδύνης