Τα παιδιά των πολέμων, τα παιδιά που τους έκλεψαν το χαμόγελο.
Περισσότεροι άνθρωποι είναι τώρα εκτοπισμένοι σε σύγκριση με οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου. Ενα στα 9 παιδιά, πάνω από το ένα τέταρτο ενός δισεκατομμυρίου παιδιών, ζει σε χώρες που πλήττονται από συγκρούσεις, όπως το Αφγανιστάν, η Παλαιστίνη,η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, το Ιράκ, το Νότιο Σουδάν, η Συρία η Υεμένη κ.α
Τα παιδιά αναλογούν σε παραπάνω από το ένα τρίτο του συνόλου των προσφύγων που κινούνται στον βαλκανικό διάδρομο.
Για να ξεφύγουν από τις μάχες, νεογέννητα παιδιά και οι μητέρες τους ξενιτεύονται αντιμετωπίζοντας τεράστιους κινδύνους.
Αυτά τα παιδιά είναι πιο πιθανό να πεθάνουν πριν φτάσουν τα πέμπτα τους γενέθλια και βιώνουν ακραίο " ταξικό " μίσος, που μπορεί να αναστείλει τη μακροπρόθεσμη συναισθηματική και γνωστική τους ανάπτυξη. Ασυνόδευτα παιδιά με ολέθρια ψυχικά τραύματα.
O χειμώνας απειλεί τα παιδιά των προσφύγων που προσπαθούν χωρίς να φταίνε να ξεφύγουν από τη λαίλαπα των πολέμων.
Δεν είναι μόνο ότι έχουν αντιμετωπίσει την πιο σκληρή βία προτού ξεριζωθούν.
Είναι και ότι η ίδια η διαδικασία της φυγής ενέχει πολλαπλούς κινδύνους για την ακεραιότητά τους.
Κι αν επιβιώσουν, το μέλλον παραμένει άδηλο. Ωστόσο, το ψυχικό τραύμα που βιώνουν έχει ολέθριες μακροχρόνιες συνέπειες για την ανάπτυξή τους και μπορεί να εκτείνεται σε δύο γενεές.
Ο λόγος για τα παιδιά των προσφύγων και μεταναστών.
Με βαρύτερες τις συνέπειες σε όσα ξεκινούν την Οδύσσεια ασυνόδευτα, πέρα από την αβεβαιότητα για το πού θα καταλήξουν και σε τι συνθήκες θα βρεθούν.
Κι όμως υποφέρουν σιωπηλά, ειδικά τα παιδιά που αδυνατούν να εκφραστούν, και αυτό το σαράκι εκδηλώνεται στα 2-5 χρόνια παραμονής τους στις χώρες όπου εγκαθίστανται κι εξαρτάται σημαντικά και από τις συνθήκες διαβίωσης που δεν είναι και οι καλύτερες στα διάφορα στρατόπεδα φιλοξενίας ή κράτησης.
Και αυτό, επειδή στον απόηχο του πολυμέτωπου και πολύνεκρου πολέμου, κηρυγμένου ή ακήρυχτου, που μαίνεται και γράφει αλλιώς στον χάρτη σύνορα και πατρίδες ο μετανάστης, ο πρόσφυγας, ο καταδιωγμένος, αν είναι τυχερός και δεν θαλασσοπνιγεί, θα φυλακιστεί.
Κι αν ξεφύγει θα μετατραπεί σε φτηνά εργατικά χέρια.
Παρακάτω μία μου γραφή (ποίημα) βγαλμένη μέσα από την καρδιά που πονά αλλά να θέλει να αντιστέκεται.
ΠΑΙΔΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΑΙΔΙΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΜΑΝΝΑΣ.
Παιδιά που χάθηκαν,που φύγαν απ' τη ζωή
μες του πολέμου την άγρια βουή
καταραμένα να φύγουν γρήγορα γι' αλλού
παιδιά ενός κατώτερου κι' απάνθρωπου θεού.
Παιδιά που τα όνειρά τους δεν ανθίσανε ποτέ
Η νέα του ζωή θα είναι ανθρώπινη όταν το παιδί θα νιώσει την αγάπη στη παιδική ψυχή του στη νέα χώρα που αναγκάστηκε να πάει.
Πρόσφυγες ήμασταν. Πρόσφυγες είναι. Πρόσφυγας θα μπορούσε να γίνει ο καθένας μας .
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ.
"Προπαντός, να είστε πάντοτε ικανοί να νιώσετε, όσο πιο βαθιά γίνεται, οποιαδήποτε αδικία που διαπράττεται κατά του οποιουδήποτε, σ' οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Είναι η πιο όμορφη αρετή ενός επαναστάτη".(Che Guevara)
Εάν έστω και ένα παιδί σε οποιανδήποτε γωνιά του κόσμου πεθάνει από πείνα ή πόλεμο τότε ο πολιτισμός μας έχει αποτύχει οικτρά.
(Ν.Καζαντζάκης)
ΚΑΙ ΤΙ ΜΕΝΕΙ ;
Εμείς πρέπει να κάνουμε κάτι εκεί έξω στην ζωντανή ζωή.
Και όταν και όσο, αν κάποιοι αγωνίζονται ας τους αφήσουμε και ας είναι γλαφυροί (όπως κάποιοι τους λένε).
Γιατί η θεωρία πρέπει να επαληθεύεται και να υλοποιείται πάντοτε στην πράξη και ότι πρέπει να υπάρχει διαλεκτική σχέση θεωρίας - πράξης, λόγων και έργων και όχι μόνο μέσα από τα βιβλία και μόνο θεωρητικά και δίνοντας εντολές ως πεφωτισμένοι δάσκαλοι στους αδαείς.
Γιατί αλλιώς θα έπρεπε να μιλάμε για υποκρισία και φαρισαϊσμό.
Γιατί ποτέ αυτοί οι άνθρωποι (οι πεφωτισμένοι δάσκαλοι) είναι σε θέση ή θέλουν ή μπορούν να αλλάξουν τις κοινωνικές σχέσεις προς όφελος όλης της κοινωνίας.
Υπηρετούν μόνο τον εαυτό τους συμβιβασμένοι με το σύστημα και που το υπηρετούν ο καθένας για τους δικούς του λόγους.
Εκεί έξω λοιπόν,εκεί που υπάρχουν τα γεγονότα,εκεί που ο άνθρωπος παλεύει για τη ζωή του,εκεί που όλα εξελίσσονται σε βάρος των Λαών.
Κάποτε θα' ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
και πώς σε θένε
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε
Κάποτε θα' ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν
Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν
Και όταν θα' ρθουν οι καιροί
που θα' χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα
O χειμώνας απειλεί τα παιδιά των προσφύγων που προσπαθούν χωρίς να φταίνε να ξεφύγουν από τη λαίλαπα των πολέμων.
Δεν είναι μόνο ότι έχουν αντιμετωπίσει την πιο σκληρή βία προτού ξεριζωθούν.
Είναι και ότι η ίδια η διαδικασία της φυγής ενέχει πολλαπλούς κινδύνους για την ακεραιότητά τους.
Κι αν επιβιώσουν, το μέλλον παραμένει άδηλο. Ωστόσο, το ψυχικό τραύμα που βιώνουν έχει ολέθριες μακροχρόνιες συνέπειες για την ανάπτυξή τους και μπορεί να εκτείνεται σε δύο γενεές.
Ο λόγος για τα παιδιά των προσφύγων και μεταναστών.
Με βαρύτερες τις συνέπειες σε όσα ξεκινούν την Οδύσσεια ασυνόδευτα, πέρα από την αβεβαιότητα για το πού θα καταλήξουν και σε τι συνθήκες θα βρεθούν.
Κι όμως υποφέρουν σιωπηλά, ειδικά τα παιδιά που αδυνατούν να εκφραστούν, και αυτό το σαράκι εκδηλώνεται στα 2-5 χρόνια παραμονής τους στις χώρες όπου εγκαθίστανται κι εξαρτάται σημαντικά και από τις συνθήκες διαβίωσης που δεν είναι και οι καλύτερες στα διάφορα στρατόπεδα φιλοξενίας ή κράτησης.
Και αυτό, επειδή στον απόηχο του πολυμέτωπου και πολύνεκρου πολέμου, κηρυγμένου ή ακήρυχτου, που μαίνεται και γράφει αλλιώς στον χάρτη σύνορα και πατρίδες ο μετανάστης, ο πρόσφυγας, ο καταδιωγμένος, αν είναι τυχερός και δεν θαλασσοπνιγεί, θα φυλακιστεί.
Κι αν ξεφύγει θα μετατραπεί σε φτηνά εργατικά χέρια.
Παρακάτω μία μου γραφή (ποίημα) βγαλμένη μέσα από την καρδιά που πονά αλλά να θέλει να αντιστέκεται.
ΠΑΙΔΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΑΙΔΙΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΜΑΝΝΑΣ.
Παιδιά που χάθηκαν,που φύγαν απ' τη ζωή
μες του πολέμου την άγρια βουή
καταραμένα να φύγουν γρήγορα γι' αλλού
παιδιά ενός κατώτερου κι' απάνθρωπου θεού.
Παιδιά που τα όνειρά τους δεν ανθίσανε ποτέ
παιδιά που δεν κατάλαβαν τι έφταιξε γιατί
παιδιά που έφυγαν πολέμου ιμπεριαλιστικού
παιδιά ενός κατώτερου απάνθρωπου θεού.
Βέβαια αυτά δεν είναι άνθρωποι καλοί
αυτά δεν είναι και έχουνε καρδιά,ψυχή
τώρα μονάχα άστρα σβησμένα μακρινού
ενός συννεφιασμένου μαύρου ουρανού.
Και μεις φωνάζοντας ψηφίζοντας αυτούς
που του πολέμου έκαναν την άγρια γιορτή
κι' αν δεν κατάλαβες ακόμα το πως και το γιατί
ο πόλεμος θα είναι πια κοντά στο δικό σου το παιδί.
Μια άλλη μάννα τα γεννά και τι σε νοιάζει τώρα πια γι' αυτά
είναι παιδιά της μακρινά στου πέρα κόσμου τη σκλαβιά
μα όταν θάρθουν όλα αυτά στην πόρτα δίπλα σου σιμά
τότε θα κλαις και συ μαζί για το δικό σου το παιδί.
παιδιά που έφυγαν πολέμου ιμπεριαλιστικού
παιδιά ενός κατώτερου απάνθρωπου θεού.
Βέβαια αυτά δεν είναι άνθρωποι καλοί
αυτά δεν είναι και έχουνε καρδιά,ψυχή
τώρα μονάχα άστρα σβησμένα μακρινού
ενός συννεφιασμένου μαύρου ουρανού.
Και μεις φωνάζοντας ψηφίζοντας αυτούς
που του πολέμου έκαναν την άγρια γιορτή
κι' αν δεν κατάλαβες ακόμα το πως και το γιατί
ο πόλεμος θα είναι πια κοντά στο δικό σου το παιδί.
Μια άλλη μάννα τα γεννά και τι σε νοιάζει τώρα πια γι' αυτά
είναι παιδιά της μακρινά στου πέρα κόσμου τη σκλαβιά
μα όταν θάρθουν όλα αυτά στην πόρτα δίπλα σου σιμά
τότε θα κλαις και συ μαζί για το δικό σου το παιδί.
Λουκάς Σαγιάς
Η νέα του ζωή θα είναι ανθρώπινη όταν το παιδί θα νιώσει την αγάπη στη παιδική ψυχή του στη νέα χώρα που αναγκάστηκε να πάει.
Πρόσφυγες ήμασταν. Πρόσφυγες είναι. Πρόσφυγας θα μπορούσε να γίνει ο καθένας μας .
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ.
"Προπαντός, να είστε πάντοτε ικανοί να νιώσετε, όσο πιο βαθιά γίνεται, οποιαδήποτε αδικία που διαπράττεται κατά του οποιουδήποτε, σ' οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Είναι η πιο όμορφη αρετή ενός επαναστάτη".(Che Guevara)
Εάν έστω και ένα παιδί σε οποιανδήποτε γωνιά του κόσμου πεθάνει από πείνα ή πόλεμο τότε ο πολιτισμός μας έχει αποτύχει οικτρά.
(Ν.Καζαντζάκης)
ΚΑΙ ΤΙ ΜΕΝΕΙ ;
Εμείς πρέπει να κάνουμε κάτι εκεί έξω στην ζωντανή ζωή.
Και όταν και όσο, αν κάποιοι αγωνίζονται ας τους αφήσουμε και ας είναι γλαφυροί (όπως κάποιοι τους λένε).
Γιατί η θεωρία πρέπει να επαληθεύεται και να υλοποιείται πάντοτε στην πράξη και ότι πρέπει να υπάρχει διαλεκτική σχέση θεωρίας - πράξης, λόγων και έργων και όχι μόνο μέσα από τα βιβλία και μόνο θεωρητικά και δίνοντας εντολές ως πεφωτισμένοι δάσκαλοι στους αδαείς.
Γιατί αλλιώς θα έπρεπε να μιλάμε για υποκρισία και φαρισαϊσμό.
Γιατί ποτέ αυτοί οι άνθρωποι (οι πεφωτισμένοι δάσκαλοι) είναι σε θέση ή θέλουν ή μπορούν να αλλάξουν τις κοινωνικές σχέσεις προς όφελος όλης της κοινωνίας.
Υπηρετούν μόνο τον εαυτό τους συμβιβασμένοι με το σύστημα και που το υπηρετούν ο καθένας για τους δικούς του λόγους.
Εκεί έξω λοιπόν,εκεί που υπάρχουν τα γεγονότα,εκεί που ο άνθρωπος παλεύει για τη ζωή του,εκεί που όλα εξελίσσονται σε βάρος των Λαών.
Κάποτε θα' ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
και πώς σε θένε
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε
Κάποτε θα' ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν
Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν
Και όταν θα' ρθουν οι καιροί
που θα' χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα
Για να δείτε το παραπάνω βίντεο πατήστε αριστερό κλικ επάνω στο Παρακολουθήστε στο You Tube
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου