Όταν όλοι αυτοί που ευαγγελίζονται ότι το νέο τάχα θα μας φέρουν να θυμάστε ότι το παλιό θα είναι και πάλι εδώ μετά από κάθε εκλογές.
Να το καταλάβουμε.
Οι χορτάτοι προύχοντες κήρυκες της λιτότητας, την ίδια στιγμή που περικόπτουν τις συντάξεις, τις κοινωνικές παροχές, απολύουν χιλιάδες εργάτες, βυθίζουν στην πείνα και την εξαθλίωση ολόκληρες περιοχές, κατασκευάζουν πολέμους για να αυξήσουν τα κέρδη τους, αυτοί οι ίδιοι, επενδύουν στον ανθρώπινο πόνο και κάποιες φορές όταν πιεστούν δίνουν ένα ψίχουλο από τα καρβέλια της εκμετάλλευσης εκατομμυρίων ανθρώπων.
Στο κείμενο μου αυτό θέλω να πω πως πρέπει να αντιδράσει κατά τη γνώμη μου μία πραγματική Μαρξιστική - Λενινιστική Αριστερά καθώς η εκμετάλλευση Ανθρώπων από ένα καλά δομημένο σύστημα παραγωγής σκλάβων και εκμετάλλευσης (καπιταλισμός) και συγχρόνως η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας, η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής μας, η βία, η ανασφάλεια της εργασίας και της ίδια μας ζωής, η φτώχεια, τα αντιδραστικά νομοσχέδια και σχέδια της αστικής τάξης και των κολαούζων τους, οι επιθέσεις του συστήματος που θα τις πληρώνουμε με τον πιο βάρβαρο και απάνθρωπο τρόπο, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι που θα κινδυνεύουμε πραγματικά να γίνουμε κρέας στα κανόνια τους είναι μία απτή πραγματικότητα.
Τα σκληρά χτυπήματα που δέχονται οι λαοί είναι σημείο πρόκλησης για την αριστερά να υπερασπιστεί το δίκιο ενάντια στο άδικο.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη έχει αξία στις συνθήκες που ζούμε.
Η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη είναι στοιχεία στα οποία η Αριστερά πρέπει να επενδύσει, αλλά και να καλλιεργήσει στον αγώνα για την κοινωνική αλλαγή.
Η αστική εξουσία με εργαλείο το αστικό κράτος και την "αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία" οργανώνει και λειτουργεί έναν τεράστιο μηχανισμό επιβολής στους λαούς Ιδεολογικής και οικονομικής επιβολής,κοινωνικής καταπίεσης και εκμετάλλευσης.
Οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης είναι σε κάθε εποχή οι κυρίαρχες ιδέες.
Με άλλα λόγια, η τάξη που είναι η κυρίαρχη υλική δύναμη της κοινωνίας, είναι ταυτόχρονα η κυρίαρχη πνευματική της δύναμη.
Η τάξη που έχει στη διάθεσή της τα μέσα της υλικής παραγωγής, διαθέτει ταυτόχρονα τα μέσα της πνευματικής παραγωγής, έτσι ώστε, μιλώντας γενικά, οι ιδέες αυτών που δεν έχουν τα μέσα της πνευματικής παραγωγής υποτάσσονται σ' αυτά.
Οι κυρίαρχες ιδέες δεν είναι τίποτε άλλο από την ιδεατή έκφραση των κυρίαρχων υλικών σχέσεων, δηλαδή είναι οι κυρίαρχες υλικές σχέσεις που συλλαμβάνονται σαν ιδέες, άρα είναι η έκφραση των σχέσεων που κάνουν μια τάξη κυρίαρχη, επομένως οι ιδέες της κυριαρχίας της.
Καθήκον όλων όσων δεν ανήκουν στη τάξη αυτή πρέπει να είναι η προσπάθεια της ανατροπής της, και επομένως κάθε ένας που συμμαχεί μαζί της είναι ταξικός εχθρός.
Πρέπει επομένως πάντα να θυμόμαστε ότι οι εκλογές δεν φέρνουν την αλλαγή χρειάζεται αγώνας και πάλη ΛΑΪΚΗ !!!
ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ !!!
Τίποτε δεν ομορφαίνει τόσο όσο η ελπίδα της ανάστασης του Λαού και τη καρδιά μας γεμάτη με μια κατακόκκινη φωτιά !!!
Δεν υπάρχει τίποτε πιο υγιές !!!
Ίσως εκεί που κάποιος αντιστέκεται χωρίς ελπίδα, ίσως εκεί να αρχίζει η ανθρώπινη ιστορία, που λέμε, κι η ομορφιά του ανθρώπου ανάμεσα σε σκουριασμένα σίδερα !!!
Δεν πρέπει να συγκαλύπτουμε τις επιθέσεις του ιμπεριαλιστικού - καπιταλιστικού συστήματος, αλλά να τις φανερώνουμε και να τις ξεδιπλώνουμε.
Γιατί έτσι μόνο θα γίνει πραγματικά κατανοητή η αλήθεια που δεν είναι άλλη από τη φανερή καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς επίσης και οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι εξαιτίας της παρόξυνσης των μεταξύ τους ανταγωνισμών που κινδυνεύουμε να γίνουμε κρέας στα κανόνια τους.
Η βίαιη διάλυση κρατών από τους ιμπεριαλιστές, που κονιορτοποιεί κάθε έννοια κοινωνικής συνοχής, αλλά και τα σημαντικά ρήγματα ανάλογης συνοχής στις Δυτικές κοινωνίες, έχουν δημιουργήσει τεράστιες μετακινήσεις λαών.
Οι αιματηρές εξελίξεις που δρομολογούν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, με πρώτη ύλη τους "αναλώσιμους λαούς", επιδέχονται μία μόνο απάντηση, που όσο δύσκολη και αν φαίνεται, άλλο τόσο αναγκαία είναι. Την ενίσχυση, με κάθε τρόπο, της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και του αντιπολεμικού κινήματος.
Η αποκάλυψη του ρόλου των ιμπεριαλιστών και των ανταγωνισμών τους ως της αιτίας για το ματοκύλισμα των λαών, η καταγγελία της τυχοδιωκτικής πολιτικής των εξαρτημένων χωρών, μαζί και της δικής μας, το δυνάμωμα του αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος και η ανάδειξη της αλληλεγγύης και της φιλίας των λαών, είναι τα μόνα στοιχεία που μπορούν να βάλουν φρένο σε αυτήν την κατάσταση.
Είναι αυτά που θα θωρακίσουν το λαό μας και θα φανερώσουν τους πραγματικούς υπεύθυνους αυτής της δραματικής κατάστασης που κρατούν το λαό δέσμιο της πολιτικής των ιμπεριαλιστών - καπιταλιστών και των υποτακτικών τους.
Εκείνο λοιπόν που ξεχωρίζει κι αφήνει το στίγμα τους στην ιστορία θα είναι αυτοί που θα καταφέρουν να μετατρέψουν την συσσωρευμένη ποσότητα σε μια νέα ποιότητα ή τουλάχιστον να υπερβαίνουν το μέσο όρο της εποχής τους με κατεύθυνση την ποιοτική αλλαγή.
Για να συμβεί όμως αυτό χρειάζεται ένας συνδυασμός αντικειμενικών και υποκειμενικών προϋποθέσεων.
Το ταλέντο και οι ικανότητες, το μορφωτικό επίπεδο και η εμπειρία, η θέληση για παραγωγή έργου και πολύ περισσότερο η ίδια η παραγωγή του είναι οπωσδήποτε απαραίτητες προϋποθέσεις, που, όμως μπορούν να μην δώσουν ποτέ το ξεχωριστό αποτέλεσμα αν δεν συνδέονται με το κατάλληλο αντικειμενικό, ιστορικό και κοινωνικό περιβάλλον, δηλαδή με την εποχή και τις αντικειμενικές της τάσεις.
Τα σκληρά χτυπήματα που δέχονται οι λαοί είναι σημείο πρόκλησης για την αριστερά να υπερασπιστεί το δίκιο ενάντια στο άδικο.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη έχει αξία στις συνθήκες που ζούμε.
Η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη είναι στοιχεία στα οποία η Αριστερά πρέπει να επενδύσει, αλλά και να καλλιεργήσει στον αγώνα για την κοινωνική αλλαγή.
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα και την παγκόσμια κατάσταση μπαίνει σαν επιτακτική ανάγκη οι λαοί να αντισταθούν απέναντι σε αυτόν τον "ρεαλισμό". Έναν ρεαλισμό που μακελεύει λαούς στην Μ. Ανατολή. Έναν ρεαλισμό που φτωχοποιεί την κοινωνία. Έναν ρεαλισμό που καταστέλλει, τρομοκρατεί, καταδικάζει και βασανίζει οποίον εναντιώνεται στην αδικία και στην εκμετάλλευση.
Και στον Αγώνα αυτόν ΜΙΑ μόνο μπορεί να είναι η απάντηση: Η προσπάθειά μας μέσα από Αγώνες για την Ανατροπή του.
Να το καταλάβουμε.
Οι χορτάτοι προύχοντες κήρυκες της λιτότητας, την ίδια στιγμή που περικόπτουν τις συντάξεις, τις κοινωνικές παροχές, απολύουν χιλιάδες εργάτες, βυθίζουν στην πείνα και την εξαθλίωση ολόκληρες περιοχές, κατασκευάζουν πολέμους για να αυξήσουν τα κέρδη τους, αυτοί οι ίδιοι, επενδύουν στον ανθρώπινο πόνο και κάποιες φορές όταν πιεστούν δίνουν ένα ψίχουλο από τα καρβέλια της εκμετάλλευσης εκατομμυρίων ανθρώπων.
Στο κείμενο μου αυτό θέλω να πω πως πρέπει να αντιδράσει κατά τη γνώμη μου μία πραγματική Μαρξιστική - Λενινιστική Αριστερά καθώς η εκμετάλλευση Ανθρώπων από ένα καλά δομημένο σύστημα παραγωγής σκλάβων και εκμετάλλευσης (καπιταλισμός) και συγχρόνως η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας, η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής μας, η βία, η ανασφάλεια της εργασίας και της ίδια μας ζωής, η φτώχεια, τα αντιδραστικά νομοσχέδια και σχέδια της αστικής τάξης και των κολαούζων τους, οι επιθέσεις του συστήματος που θα τις πληρώνουμε με τον πιο βάρβαρο και απάνθρωπο τρόπο, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι που θα κινδυνεύουμε πραγματικά να γίνουμε κρέας στα κανόνια τους είναι μία απτή πραγματικότητα.
Τα σκληρά χτυπήματα που δέχονται οι λαοί είναι σημείο πρόκλησης για την αριστερά να υπερασπιστεί το δίκιο ενάντια στο άδικο.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη έχει αξία στις συνθήκες που ζούμε.
Η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη είναι στοιχεία στα οποία η Αριστερά πρέπει να επενδύσει, αλλά και να καλλιεργήσει στον αγώνα για την κοινωνική αλλαγή.
Η αστική εξουσία με εργαλείο το αστικό κράτος και την "αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία" οργανώνει και λειτουργεί έναν τεράστιο μηχανισμό επιβολής στους λαούς Ιδεολογικής και οικονομικής επιβολής,κοινωνικής καταπίεσης και εκμετάλλευσης.
Οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης είναι σε κάθε εποχή οι κυρίαρχες ιδέες.
Με άλλα λόγια, η τάξη που είναι η κυρίαρχη υλική δύναμη της κοινωνίας, είναι ταυτόχρονα η κυρίαρχη πνευματική της δύναμη.
Η τάξη που έχει στη διάθεσή της τα μέσα της υλικής παραγωγής, διαθέτει ταυτόχρονα τα μέσα της πνευματικής παραγωγής, έτσι ώστε, μιλώντας γενικά, οι ιδέες αυτών που δεν έχουν τα μέσα της πνευματικής παραγωγής υποτάσσονται σ' αυτά.
Οι κυρίαρχες ιδέες δεν είναι τίποτε άλλο από την ιδεατή έκφραση των κυρίαρχων υλικών σχέσεων, δηλαδή είναι οι κυρίαρχες υλικές σχέσεις που συλλαμβάνονται σαν ιδέες, άρα είναι η έκφραση των σχέσεων που κάνουν μια τάξη κυρίαρχη, επομένως οι ιδέες της κυριαρχίας της.
Καθήκον όλων όσων δεν ανήκουν στη τάξη αυτή πρέπει να είναι η προσπάθεια της ανατροπής της, και επομένως κάθε ένας που συμμαχεί μαζί της είναι ταξικός εχθρός.
Πρέπει επομένως πάντα να θυμόμαστε ότι οι εκλογές δεν φέρνουν την αλλαγή χρειάζεται αγώνας και πάλη ΛΑΪΚΗ !!!
ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ !!!
Τίποτε δεν ομορφαίνει τόσο όσο η ελπίδα της ανάστασης του Λαού και τη καρδιά μας γεμάτη με μια κατακόκκινη φωτιά !!!
Δεν υπάρχει τίποτε πιο υγιές !!!
Ίσως εκεί που κάποιος αντιστέκεται χωρίς ελπίδα, ίσως εκεί να αρχίζει η ανθρώπινη ιστορία, που λέμε, κι η ομορφιά του ανθρώπου ανάμεσα σε σκουριασμένα σίδερα !!!
Δεν πρέπει να συγκαλύπτουμε τις επιθέσεις του ιμπεριαλιστικού - καπιταλιστικού συστήματος, αλλά να τις φανερώνουμε και να τις ξεδιπλώνουμε.
Γιατί έτσι μόνο θα γίνει πραγματικά κατανοητή η αλήθεια που δεν είναι άλλη από τη φανερή καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς επίσης και οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι εξαιτίας της παρόξυνσης των μεταξύ τους ανταγωνισμών που κινδυνεύουμε να γίνουμε κρέας στα κανόνια τους.
Η βίαιη διάλυση κρατών από τους ιμπεριαλιστές, που κονιορτοποιεί κάθε έννοια κοινωνικής συνοχής, αλλά και τα σημαντικά ρήγματα ανάλογης συνοχής στις Δυτικές κοινωνίες, έχουν δημιουργήσει τεράστιες μετακινήσεις λαών.
Οι αιματηρές εξελίξεις που δρομολογούν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, με πρώτη ύλη τους "αναλώσιμους λαούς", επιδέχονται μία μόνο απάντηση, που όσο δύσκολη και αν φαίνεται, άλλο τόσο αναγκαία είναι. Την ενίσχυση, με κάθε τρόπο, της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και του αντιπολεμικού κινήματος.
Η αποκάλυψη του ρόλου των ιμπεριαλιστών και των ανταγωνισμών τους ως της αιτίας για το ματοκύλισμα των λαών, η καταγγελία της τυχοδιωκτικής πολιτικής των εξαρτημένων χωρών, μαζί και της δικής μας, το δυνάμωμα του αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος και η ανάδειξη της αλληλεγγύης και της φιλίας των λαών, είναι τα μόνα στοιχεία που μπορούν να βάλουν φρένο σε αυτήν την κατάσταση.
Είναι αυτά που θα θωρακίσουν το λαό μας και θα φανερώσουν τους πραγματικούς υπεύθυνους αυτής της δραματικής κατάστασης που κρατούν το λαό δέσμιο της πολιτικής των ιμπεριαλιστών - καπιταλιστών και των υποτακτικών τους.
Εκείνο λοιπόν που ξεχωρίζει κι αφήνει το στίγμα τους στην ιστορία θα είναι αυτοί που θα καταφέρουν να μετατρέψουν την συσσωρευμένη ποσότητα σε μια νέα ποιότητα ή τουλάχιστον να υπερβαίνουν το μέσο όρο της εποχής τους με κατεύθυνση την ποιοτική αλλαγή.
Για να συμβεί όμως αυτό χρειάζεται ένας συνδυασμός αντικειμενικών και υποκειμενικών προϋποθέσεων.
Το ταλέντο και οι ικανότητες, το μορφωτικό επίπεδο και η εμπειρία, η θέληση για παραγωγή έργου και πολύ περισσότερο η ίδια η παραγωγή του είναι οπωσδήποτε απαραίτητες προϋποθέσεις, που, όμως μπορούν να μην δώσουν ποτέ το ξεχωριστό αποτέλεσμα αν δεν συνδέονται με το κατάλληλο αντικειμενικό, ιστορικό και κοινωνικό περιβάλλον, δηλαδή με την εποχή και τις αντικειμενικές της τάσεις.
ΟΙ ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΜΑΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΠΟΜΕΝΕΙ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΞΟΦΛΗΣΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΜΑΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ !!!
Ούτε μια σταγόνα πολιτικής ελευθερίας δεν κατακτήθηκε χωρίς πεισματώδη πάλη ενάντια στην αστική τάξη. Ούτε μια καπιταλιστική χώρα δε διαμορφώθηκε σε λιγότερο ή περισσότερο δημοκρατική βάση, χωρίς αγώνα ζωής και θανάτου ανάμεσα στις διάφορες τάξεις της καπιταλιστικής κοινωνίας.
Ο ιστορικός υλισμός του Mάρξ είναι αυτός που έχει δείξει στο προλεταριάτο την έξοδο από την πνευματική σκλαβιά μέσα στην οποία όλες οι καταπιεσμένες τάξεις φυτοζωούσαν και φυτοζωούν ως σήμερα.
Οι θεωρίες του Mαρξ, του Ένγκελς, του Λένιν, του Στάλιν και του Μάο είναι η μόνες που έχουν εξηγήσει την αληθινή θέση του προλεταριάτου στο καπιταλιστικό σύστημα και τη μορφή πάλης που πρέπει να δώσουν για την απελευθέρωση του.
Το προλεταριάτο θα πρέπει να μορφώνεται και να εκπαιδεύεται διεξάγοντας την ταξική του πάλη, που θα απελευθερώσει τον εαυτό του από τις προκαταλήψεις της αστικής κοινωνίας και ακόλουθα θα συσπειρώνεται και θα μαθαίνει να εκτιμά σωστά τις επιτυχίες του, που θα ατσαλώνει τις δυνάμεις του και θα αναπτύσσεται ακατάπαυστα.
Όταν θέλεις να φτιάξεις πορτοκαλάδα, θέλεις πορτοκάλια. Άσχετα αν οι πατάτες είναι πιο φθηνές.- Δεν πείθουν τα αλλοπρόσαλλα και αντιφατικά "διαγγέλματα"δεν αρκούν για να βγεις από τη ζούγκλα και να σώσεις τα αλεπόπουλα... από τους λύκους, που.... καραδοκούν θέλει απότομες στροφές, μεγάλες αντοχές, στρατηγική, αποφασιστικότητα και ιδεολογική καθαρότητα.
Η συνείδηση και η αντίσταση στις αδικίες είναι πάνω από το φόβο,πάνω από ένα εχθρικό αντιδημοκρατικό καθεστώς.Τα σκληρά χτυπήματα που δέχονται οι λαοί είναι σημείο πρόκλησης για την αριστερά να υπερασπιστεί το δίκιο ενάντια στο άδικο.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη έχει αξία στις συνθήκες που ζούμε.
Η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη είναι στοιχεία στα οποία η Αριστερά πρέπει να επενδύσει, αλλά και να καλλιεργήσει στον αγώνα για την κοινωνική αλλαγή.
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα και την παγκόσμια κατάσταση μπαίνει σαν επιτακτική ανάγκη οι λαοί να αντισταθούν απέναντι σε αυτόν τον "ρεαλισμό". Έναν ρεαλισμό που μακελεύει λαούς στην Μ. Ανατολή. Έναν ρεαλισμό που φτωχοποιεί την κοινωνία. Έναν ρεαλισμό που καταστέλλει, τρομοκρατεί, καταδικάζει και βασανίζει οποίον εναντιώνεται στην αδικία και στην εκμετάλλευση.
Θα πρέπει να είναι καθήκον όλων ο Αγώνας για μια πιο όμορφη ζωή απαλλαγμένη από τους κάθε λογής δυνάστες του που θα πρέπει να αγωνιστούμε στο σήμερα για τις ανάγκες μας, για τη ζωή μας.
Κύριο λοιπόν καθήκον της τάξης που καταπιέζετε (εργατική τάξη) θα πρέπει να είναι να αποκτήσει ταξική Ιδεολογία, Μαρξιστική - Λενινιστική σκέψη και πράξη για να παλέψει για τα δικαιώματά της με τελικό στόχο την κοινωνική αλλαγή.
Και στον Αγώνα αυτόν ΜΙΑ μόνο μπορεί να είναι η απάντηση: Η προσπάθειά μας μέσα από Αγώνες για την Ανατροπή του.
Υπάρχει όμως η ελπίδα όλων αυτών (θα'ρθει η στιγμή) που θα παλέψουν με δύναμη και χρέος προς την τάξη τους για να κάνουν πράξη την Κοινωνική αλλαγή !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου