Μετά από κάθε εκλογές και τις εξαγγελίες των διαχειριστών του συστήματος ότι θα μας χορτάσουν με τις δήθεν φιλολαϊκές πολιτικές τους, διαβάστε και ακούστε το πως ακριβώς θα γίνει αυτό και πως "φιλολαϊκά" θα μας ελεήσουν.
Να το καταλάβουμε.
Οι χορτάτοι προύχοντες κήρυκες της λιτότητας, την ίδια στιγμή που περικόπτουν τις συντάξεις, τις κοινωνικές παροχές, απολύουν χιλιάδες εργάτες, βυθίζουν στην πείνα και την εξαθλίωση ολόκληρες περιοχές, κατασκευάζουν πολέμους για να αυξήσουν τα κέρδη τους, αυτοί οι ίδιοι, επενδύουν στον ανθρώπινο πόνο και κάποιες φορές όταν πιεστούν δίνουν ένα ψίχουλο από τα καρβέλια της εκμετάλλευσης εκατομμυρίων ανθρώπων.
Θεωρούν τον εαυτό τους άγγελο του ελέους και κηρύσσουν την αποδοχή της φτώχειας για τους φτωχούς, μοιράζοντας απλόχερα επαίνους στους επιχειρηματίες της φιλανθρωπίας.
Θεωρούν τον εαυτό τους άγγελο του ελέους και κηρύσσουν την αποδοχή της φτώχειας για τους φτωχούς, μοιράζοντας απλόχερα επαίνους στους επιχειρηματίες της φιλανθρωπίας.
Δεν πιστεύω στη φιλανθρωπία, πιστεύω στην αλληλεγγύη επισήμαινε σωστά ο Εδουάρδο Γκαλεάνο. "Η φιλανθρωπία είναι κατακόρυφη, άρα είναι ντροπιαστική. Πηγαίνει από πάνω προς τα κάτω. Η αλληλεγγύη είναι οριζόντια. Σέβεται τον άλλο και μαθαίνεις από αυτόν. Εχω πολλά να μάθω από άλλους ανθρώπους".
Με τα μάτια μόνιμα στραμμένα στους φτωχούς και τους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου, αξίζει να θυμάται πάντα κανείς τα παρακάτω λόγια που ταιριάζουν σε όσους πιστεύουν στην κοινωνική αλλαγή και στην ελευθερία του Λαού. "Εμείς οι εχθροί της φιλανθρωπίας δεν θέλουμε να ταυτίσουμε τον άνθρωπο με τη δυστυχία, που η ύπαρξή της είναι αίσχος για μας. Πολύ ευαίσθητοι στην αδυναμία μας, δεν θα παραδεχτούμε ποτέ ότι ο άνθρωπος μπορεί να είναι αντικείμενο ελέους".
Ένα ποίημα του Μπέρτολντ Μπρεχτ (10 Φλεβάρη 1898 - 14 Αυγούστου 1956) που γράφτηκε το 1939. Θα μπορούσε όμως κάλλιστα να είχε γραφτεί στις μέρες μας.
Η διαχρονικότητα του περιεχομένου είναι συγκλονιστική!!!!
Αυτοί που βρίσκονται ψηλά
Θεωρούνε ταπεινό Να μιλάς για το φαΐ Ο λόγος; Έχουνε κι όλας φάει Οι ταπεινοί αφήνουνε τον κόσμο Χωρίς να’χουνε δοκιμάσει κρέας της προκοπής Πώς ν’αναρωτηθούν πού’θε έρχονται Και πού πηγαίνουν Είναι τα όμορφα δειλινά τόσο αποκαμωμένοι Το βουνό και την πλατειά τη θάλασσα Δεν τά’χουν ακόμα δει Όταν σημαίνει η ώρα τους Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί Γι’αυτό που είναι ταπεινό Ποτέ δε θα υψωθούν Το ημερολόγιο Δε δείχνει ακόμα την ημέρα Όλοι οι μήνες, όλες οι ημέρες Είναι ανοιχτές Κάποια απ’ αυτές θα σφραγιστεί Μ’ έναν σταυρό Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές Οι άνεργοι πεινούσαν Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι Κηρύχνουν τη λιτότητα Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα Ζητάνε θυσίες Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο Λες πως είναι τέχνη να κυβερνάς το λαό Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε Πόλεμος και ειρήνη Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά Όμως η ειρήνη τους και ο πόλεμός τους Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους καθώς ο γιος από τη μάνα έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά ο πόλεμός τους σκοτώνει ό, τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους Όταν αυτοί που είναι ψηλά Μιλάνε για ειρήνη Ο απλός λαός ξέρει Πως έρχεται ο πόλεμος Όταν αυτοί που είναι ψηλά Καταριούνται τον πόλεμο Διαταγές για επιστράτευση Έχουν υπογραφεί Στον τοίχο με κιμωλία γραμμένο Θέλουνε πόλεμο Αυτός που το’χε γράψει Έπεσε κι όλας Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε Να ο δρόμος για τη δόξα Αυτοί που είναι χαμηλά Να ο δρόμος για το μνήμα Τούτος ο πόλεμος που έρχεται Δεν είναι ο πρώτος Πριν απ’ αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμος Όταν ετέλειωσε ο τελευταίος Υπήρχαν νικητές και νικημένοι Στους νικημένους ο φτωχός λαός Πέθαινε απ’ την πείνα Τους νικητές ο φτωχός λαός Πέθαινε το ίδιο Σαν θα’ρθει η ώρα της πορείας Πολλοί δεν ξέρουν Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους Η φωνή που διαταγές τους δίνει Είναι του εχθρού τους η φωνή Εκείνος που για τον εχθρό μιλάει Είναι ο ίδιος τους ο εχθρός Νύχτα Τ’ανδρόγυνα ξαπλώνουν στο κρεβάτι τους Οι νέες γυναίκες θα γεννήσουν ορφανά Στρατηγέ το τανκς σου Είναι δυνατό μηχάνημα Θερίζει δάση ολόκληρα Κι εκατοντάδες άνδρες αφανίζει Μόνο που έχει ένα ελάττωμα χρειάζεται οδηγό Στρατηγέ το βομβαρδιστικό Είναι πολυδύναμο Πετάει πιο γρήγορα απ’ τον άνεμο Κι απ’ τον ελέφαντα σηκώνει βάρος πιο πολύ Μόνο που έχει ένα ελάττωμα χρειάζεται πιλότο Στρατηγέ ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ Ξέρει να πετάει Ξέρει και να σκοτώνει Μόνο που έχει ένα ελάττωμα ξέρει να σκέφτεται
Η διαχρονικότητα του περιεχομένου είναι συγκλονιστική!!!!
Αυτοί που βρίσκονται ψηλά
Θεωρούνε ταπεινό Να μιλάς για το φαΐ Ο λόγος; Έχουνε κι όλας φάει Οι ταπεινοί αφήνουνε τον κόσμο Χωρίς να’χουνε δοκιμάσει κρέας της προκοπής Πώς ν’αναρωτηθούν πού’θε έρχονται Και πού πηγαίνουν Είναι τα όμορφα δειλινά τόσο αποκαμωμένοι Το βουνό και την πλατειά τη θάλασσα Δεν τά’χουν ακόμα δει Όταν σημαίνει η ώρα τους Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί Γι’αυτό που είναι ταπεινό Ποτέ δε θα υψωθούν Το ημερολόγιο Δε δείχνει ακόμα την ημέρα Όλοι οι μήνες, όλες οι ημέρες Είναι ανοιχτές Κάποια απ’ αυτές θα σφραγιστεί Μ’ έναν σταυρό Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές Οι άνεργοι πεινούσαν Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι Κηρύχνουν τη λιτότητα Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα Ζητάνε θυσίες Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο Λες πως είναι τέχνη να κυβερνάς το λαό Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε Πόλεμος και ειρήνη Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά Όμως η ειρήνη τους και ο πόλεμός τους Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους καθώς ο γιος από τη μάνα έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά ο πόλεμός τους σκοτώνει ό, τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους Όταν αυτοί που είναι ψηλά Μιλάνε για ειρήνη Ο απλός λαός ξέρει Πως έρχεται ο πόλεμος Όταν αυτοί που είναι ψηλά Καταριούνται τον πόλεμο Διαταγές για επιστράτευση Έχουν υπογραφεί Στον τοίχο με κιμωλία γραμμένο Θέλουνε πόλεμο Αυτός που το’χε γράψει Έπεσε κι όλας Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε Να ο δρόμος για τη δόξα Αυτοί που είναι χαμηλά Να ο δρόμος για το μνήμα Τούτος ο πόλεμος που έρχεται Δεν είναι ο πρώτος Πριν απ’ αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμος Όταν ετέλειωσε ο τελευταίος Υπήρχαν νικητές και νικημένοι Στους νικημένους ο φτωχός λαός Πέθαινε απ’ την πείνα Τους νικητές ο φτωχός λαός Πέθαινε το ίδιο Σαν θα’ρθει η ώρα της πορείας Πολλοί δεν ξέρουν Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους Η φωνή που διαταγές τους δίνει Είναι του εχθρού τους η φωνή Εκείνος που για τον εχθρό μιλάει Είναι ο ίδιος τους ο εχθρός Νύχτα Τ’ανδρόγυνα ξαπλώνουν στο κρεβάτι τους Οι νέες γυναίκες θα γεννήσουν ορφανά Στρατηγέ το τανκς σου Είναι δυνατό μηχάνημα Θερίζει δάση ολόκληρα Κι εκατοντάδες άνδρες αφανίζει Μόνο που έχει ένα ελάττωμα χρειάζεται οδηγό Στρατηγέ το βομβαρδιστικό Είναι πολυδύναμο Πετάει πιο γρήγορα απ’ τον άνεμο Κι απ’ τον ελέφαντα σηκώνει βάρος πιο πολύ Μόνο που έχει ένα ελάττωμα χρειάζεται πιλότο Στρατηγέ ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ Ξέρει να πετάει Ξέρει και να σκοτώνει Μόνο που έχει ένα ελάττωμα ξέρει να σκέφτεται
Μπέρτολντ Μπρεχτ- "Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου"
(Ποιήματα του Σβέντμποργκ, 1939)!!!!
(Ποιήματα του Σβέντμποργκ, 1939)!!!!
Σαν επίλογος
Η συνείδηση και η αντίσταση στις αδικίες είναι πάνω από το φόβο,πάνω από ένα εχθρικό αντιδημοκρατικό καθεστώς.
Τα σκληρά χτυπήματα που δέχονται οι λαοί είναι σημείο πρόκλησης για την αριστερά να υπερασπιστεί το δίκιο ενάντια στο άδικο.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη έχει αξία στις συνθήκες που ζούμε.
Η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη είναι στοιχεία στα οποία η Αριστερά πρέπει να επενδύσει, αλλά και να καλλιεργήσει στον αγώνα για την κοινωνική αλλαγή.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη έχει αξία στις συνθήκες που ζούμε.
Η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη είναι στοιχεία στα οποία η Αριστερά πρέπει να επενδύσει, αλλά και να καλλιεργήσει στον αγώνα για την κοινωνική αλλαγή.
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα και την παγκόσμια κατάσταση μπαίνει σαν επιτακτική ανάγκη οι λαοί να αντισταθούν απέναντι σε αυτόν τον "ρεαλισμό". Έναν ρεαλισμό που μακελεύει λαούς στην Μ. Ανατολή. Έναν ρεαλισμό που φτωχοποιεί την κοινωνία. Έναν ρεαλισμό που καταστέλλει, τρομοκρατεί, καταδικάζει και βασανίζει οποίον εναντιώνεται στην αδικία και στην εκμετάλλευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου