ΦΑΣΙΣΜΟΣ - ΝΑΖΙΣΜΟΣ. Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Όταν ο φασισμός-ναζισμός κρύβεται πίσω από κοινοβουλευτικά προσωπεία και όταν μέρος του Λαού έχει συμμετάσχει σ' αυτή τη διαδικασία.
Όταν μιλάω για τους λαούς οπουδήποτε στον κόσμο δεν μιλάω για τους λαούς εκείνους που έχουν καταλάβει τι σημαίνει φασισμός αλλά για την μερίδα εκείνη των λαών που έχουν παρασυρθεί από τους ιδεολόγους φασίστες(και όχι μόνο) και που η ιδεολογία τους αυτή αλλά και οι ίδιοι έχουν ενίοτε σημαντικά ερείσματα στις αστικές τάξεις αλλά και στις κυβερνήσεις που την υπηρετούν.
Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι: βρισκόμαστε εκ νέου μπροστά στην άνοδο του φασισμού;
Σε όλη την Ευρώπη γινόμαστε μάρτυρες μιας δραματικής και τρομακτικής ανόδου των φασιστικών και ρατσιστικών λαϊκίστικων κομμάτων λόγω της οικονομικής κρίσης και της λιτότητας των κυβερνήσεων, οι οποίες έχουν δημιουργήσει βαθιά πηγάδια θυμού και της φτώχειας αλλά και λόγω υποχώρησης του κοινωνικού λαϊκού κινήματος για την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος.

Η ηγεσία της ΕΕ δεν διστάζει πλέον να στηρίζει ανοιχτά ακόμα και ναζιστικές - φασιστικές δυνάμεις για να εδραιώσει την κυριαρχία της. Όπως και στην κρίση του Μεσοπολέμου έτσι και σήμερα οι αστικές τάξεις με τις εκάστοτε κυβερνήσεις της γηραιάς ηπείρου και με τις πλέον αντιδραστικές, αντεπαναστατικές, αντιδιαφωτιστικές, εθνικιστικές, λειτουργούν με την πεποίθηση πως θα συνεχίσουν να διαθέτουν επαρκή μέσα για να τις ελέγχουν και να τις χειραγωγούν.  Η διάλυση των συστημάτων υγείας, τα  εργοτάξια του τρόμου, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι δεκάδες εκατομμυρίων ανέργων, μεταναστών και προσφύγων, όλα αυτά μαζί μας δείχνουν πως η αντίδραση των κυβερνήσεων στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες γίνεται ολοένα και πιο βίαιη, ενώ η δράση των φασιστικών - ναζιστικών συμμοριών και των μηχανισμών καταστολής γίνετε  ολοένα και πιο υπαρκτή.

Από την άλλη πλευρά η ρεφορμιστική-οπορτουνιστική αριστερά έχει σημαντικά διαβρωθεί με τα ειρηνικά περάσματα και με τα μεταβατικά προγράμματα μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού, επιπλέον η αποδυνάμωση των συνδικάτων και με τη παράλληλη αποδυνάμωση του επαναστατικού μαρξιστικού - λενινιστικού κομμουνιστικού κινήματος τα εκατομμύρια των εργαζομένων έχουν απογοητευθεί και βλέπουν συνεχώς το βιοτικό τους επίπεδο να κινείται προς τα κάτω,χωρίς διέξοδο.

Η άκρα δεξιά αποκτά τότε κέρδη και επίσης με τη ρατσιστική της ρητορική (μας παίρνουν οι ξένοι τις δουλειές) στις λαϊκές φτωχές μάζες.

Η άνοδος αυτή εκφράζεται με πολλούς ψήφους στης εκλογές και, σε ορισμένες χώρες και από την αύξηση των παραστρατιωτικών οργανώσεων.

Βρεθήκαμε στο ίδιο σημείο και παλαιότερα, στη δεκαετία του ΄30, όταν οι επιπτώσεις της ύφεσης ενίσχυσαν τη Δεξιά και εξαφάνισαν την Αριστερά.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η απειλή της Ακροδεξιάς το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό, αν και υπάρχει ξεκάθαρα μια στροφή προς τα δεξιά, και οι αστικές κυβερνήσεις θα κάνουν περισσότερους συμβιβασμούς προς την Ακροδεξιά. Το σημαντικό ζήτημα είναι η κρίση της Αριστεράς.

Υπάρχει μια (λαθεμένη) αντίληψη που απλώνεται σε αρκετά μεγάλα στρώματα διάφορων ευρωπαϊκών κοινωνιών που υποφέρουν, ότι ο φασισμός μπορεί να λύσει προβλήματα που η δημοκρατία δεν μπορεί.
Στο σημείο αυτό είναι ανάγκη να διαλυθεί μια μεγάλη πλάνη που επίτηδες καλλιεργείται από τους αστούς ιδεολόγους, που τοποθετούν στην ίδια απάνω βάση τη φασιστική δικτατορία και την δικτατορία του προλεταριάτου.

Ο φασισμός είναι η τελευταία φάση της αστικής κυριαρχίας.
Κάθε κυρίαρχη τάξη, όταν κινδυνεύει να χάσει την κυριαρχία, περνάει στην απολυταρχία. Αυτό έκαμαν οι αρχαίοι δουλοχτήτες με τα βασίλεια του μεγάλου Αλεξάνδρου και των διαδόχων του και με τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, αυτό έκαμαν οι φεουδάρχες με το δεσποτισμό των "βασιλιάδων ήλιων". Αυτό έκαναν οι καπιταλιστές με τη φασιστική τυραννία των Μουσολίνι και των Χίτλερ.
Το Κραχ συνέβη το 1929 και ο Χίτλερ έγινε καγκελάριος το 1933- δηλαδή ακόμα βρισκόμαστε μακριά από το ζενίθ της οικονομικής κρίσης και πιθανώς θα δούμε την Ακροδεξιά να ενισχύεται και άλλο.
Πιο ανησυχητικό είναι ότι η ύφεση συνοδεύεται από αύξηση του λαϊκισμού και απώλεια πίστης στη δημοκρατική πολιτική ζωή.

Οι ακροδεξιοί εκπρόσωποι της στην Ευρώπη φαίνεται πως ολοένα κερδίζουν έδαφος.

-Στην Ελλαδα το φασιστικό κόμμα χρυσή αυγή είχε αναδειχθεί τρίτο με ποσοστό 6'99%, στις εκλογες του 2015, και σήμερα η είσοδος στη βουλή της Ελληνικής Λύσης.

-Στη Σουηδία το 2014, το ακροδεξιό κόμμα είχε αναδειχθεί τρίτο με ποσοστό 12,9%, τρομάζοντας τους αναλυτές, αφού το 2010 είχε συγκεντρώσει 5,7%, ενώ το 2006 μόλις 1,49% .

-Στη Δανία το ακροδεξιό ρατσιστικό λαϊκίστικο Δανικό Λαϊκό Κόμμα (Dansk Folkeparti, DK) πήρε στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2014 ποσοστό 26.6%. Στις βουλευτικές εκλογές τον επόμενο χρόνο, κέρδισε τη δεύτερη θέση, με 37 στις 179 έδρες.

-Στη Φινλανδία το Κόμμα των Φινλανδών (Perussuomalaiset, PS), γνωστό περισσότερο ως Αληθινοί Φινλανδοί, είναι ένα ακροδεξιό ρατσιστικό λαϊκιστικό κόμμα τον τελευταίο χρόνο κέρδισε το 17.65% των ψήφων στις φινλανδικές εκλογές πήρε τη δεύτερη θέση, με 38 έδρες στις 200, και συμμετέχει στην κυβέρνηση συνασπισμού.

-Στη Νορβηγία η ρατσιστική λαϊκιστική ακροδεξιά Κόμμα Προόδου ( Fremskrittspartiet , ΠΠΕ) είναι τώρα μέρος της νορβηγικής κυβέρνησης, ως μικρός εταίρος στο Συντηρητικό Κόμμα.

-Στη Γερμανία το AFD είχε αναδειχθεί τρίτο με ποσοστό 12,9%, σημείωσε το πρώτο του ρεκόρ, η AfD επιτυγχάνει άλλο ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό ποσοστό και αναδεικνύεται σε αξιωματική αντιπολίτευση στο ανατολικογερμανικό κρατίδιο Σαξονία-'Ανχαλτ με 24% των ψήφων το 2016 .

-Στην Ολλανδία στις εκλογές που έγιναν τον Μάρτη του 2017 το ακροδεξιό κόμμα του Geert Wilders(Γκέερτ Βίλντερς) ήρθε δεύτερο με ποσοστό : 13,1%.

-Στην Αυστρία η ακροδεξιά κερδίζει στις προεδρικές εκλογές,ο ακροδεξιός Hofer είναι ο νικητής των εκλογών, συγκεντρώνοντας το 36,7% των ψήφων.

-Στην Ιταλία η σκληρή δεξιά της Λέγκας του Βορρά ενώ στις εκλογές του 2013 είχε λάβει ποσοστό 4,1% πλέον στις δημοσκοπήσεις εμφανίζεται να συγκεντρώνει 15%.

-Στη Γαλλία από την κρίση του 2008 και μετά, με την εκλογική νίκη του Εθνικού Μετώπου και σήμερα στις.προεδρικές εκλογές του 2017 η Μαρίν Λεπέν και του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου (FN) στον δεύτερο γύρο πήρε : 34,48% .

-Στο Βέλγιο το Vlaams Belang (VB, Φλαμανδικό Συμφέρον) είναι ένα φασιστικό κόμμα, με ρατσιστική και εθνικιστική πλατφόρμα. Το κόμμα λεγόταν Φλαμανδικό Μπλοκ κι οι υποστηρικτές του ήταν προσκυνητές του Χίτλερ με πολύ στενούς δεσμούς με τους βέλγους συνεργάτες των ναζί στον πόλεμο.

-Στην Ελβετία στις βουλευτικές εκλογές του 2015, το Ελβετικό Λαϊκό Κόμμα (γερμανικά: Schweizerische Volkspartei , Γαλλικά: Δημοκρατική Ενωση του Κέντρου , SVP) κέρδισε το 29,4% των ψήφων κερδίζοντας 65 έδρες το οποίο μετατράπηκε σε ακροδεξιό ρατσιστικό λαϊκιστικό κόμμα κατά τη δεκαετία του 1990 και του 2000 μέχρι και σήμερα , Στη Βρετανία το Κόμμα Ανεξαρτησίας ( UKIP ) - ένα ρατσιστικό λαϊκίστικο κόμμα - ήρθε πρώτο στις ευρωεκλογές του 2014 , με 27,49% των ψήφων και 24 βουλευτές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Στην Ανατολική Ευρώπη τη ραγδαία άνοδο νεοφασιστικών και νεοναζιστικών οργανώσεων , η εντυπωσιακή διόγκωση και είσοδο στη Βουλή της Ακροδεξιάς .

-Στη Πολωνία τον Οκτώβρη του 2015 στιςβουλευτικές εκλογές στην Πολωνία το ακροδεξιό κόμμα Νόμου και της Δικαιοσύνης ( Prawo i Sprawiedliwość , PiS) σάρωσε λαμβάνοντας 235 από τις 460 έδρες στο κοινοβούλιο και στις ευρωεκλογές πήρε 31.78% και 19 ευρωβουλευτές.

-Στην Ουγγαρία τα νεοναζιστικά μορφώματα όπως το Γιόμπικ ελέγχουν τη κυβέρνηση με το ολοένα και πιο αυταρχικό ακροδεξιό ρατσιστικό κόμμα Fidesz. Αν θέλετε να καταλάβετε πώς μια ακροδεξιό ρατσιστικό λαϊκιστικό κόμμα κυβερνά μια χώρα, δεν χρειάζεται να ψάξετε πέρα από την Ουγγαρία και την κυβέρνηση του Fidesz ( Magyar Polgári Szövetség , ουγγρική Civic Alliance). Ένα κόμμα που ξεκίνησε ως ένα φιλελεύθερο αντί-κομμουνιστικό κόμμα υπό την ηγεσία του Βίκτορ Όρμπαν έχει γίνει ένα άθλιο ακροδεξιό, ρατσιστικό λαϊκίστικο κόμμα σήμερα. Στα δεξιά του Fidesz είναι το ναζιστικό κόμμα Jobbik , σπρώχνοντας ακόμη περισσότερο.

-Στην Ουκρανία με τη συμμετοχή τους στην προσωρινή κυβέρνηση. Ένα παράδειγμα αυτού είναι ο Αντρέι Parubiy, ένας από τους αρχικούς ηγέτες της Σοσιαλ-Εθνικό Κόμμα της Ουκρανίας, ο οποίος ηγήθηκε της Samooborona ( Αυτοάμυνα) πολιτοφυλακή στο Μαϊντάν και αργότερα έγινε επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας της Ουκρανίας. Σήμερα είναι πρόεδρος του κοινοβουλίου της Ουκρανίας. Άλλοι πολιτικοί όπως ο ηγέτης του Ριζοσπαστικού Κόμματος Oleh Lyashko έχουν δεσμούς με φασιστικές οργανώσεις.

-Στη Σλοβακία στις βουλευτικές εκλογές Μάρτιος 2016 τα ναζιστικά και υπερεθνικιστικά ρατσιστικά κόμματα λαμβάνουν ένα πέμπτο των εδρών στο Κοινοβούλιο της Σλοβακίας. Ένα μήνα αργότερα ένα από αυτά, το Εθνικό Κόμμα της Σλοβακίας ( Slovenská Národná Strana , SNS) εντάχθηκε στην κυβέρνηση της χώρας, ως μέρος μιας συμμαχίας τεσσάρων κομμάτων.

Στη Βουλγαρία τα φασιστικά κόμματα κατέχουν το 1/8 των εδρών στο βουλγαρικό κοινοβούλιο, μετά τις εκλογές τον Οκτώβρη του 2014. Δύο βασικά φασιστικά κόμματα διεκδικούν την μέγιστη επιρροή στο εκλογικό πεδίο αλλά και στους δρόμους. Το Ataka (Επίθεση) από 7.3% το 2013 έπεσε στο 4.12% το 2014. Αλλά ένας καινούριος φασιστικός συνασπισμός, το Πατριωτικό Μέτωπο (PF), κέρδισε άλλο ένα 7.3% .

-Στην Τσεχία η Αυγή –Εθνικός Συνασπισμός (Dawn – National Coalition –Úsvit – Národní Koalice) είναι ένα ακροδεξιό λαϊκίστικο ξενοφοβικό κόμμα που χρησιμοποιεί ρατσιστική ρητορική κατά των ρομά και των μεταναστών. Πήρε 6.88%, κερδίζοντας 14 έδρες.

Και συνεχίζω λέγοντας :

Ο φασισμός αναπτύσσεται εκεί όπου οι αντιφασιστικές πολιτικές δυνάμεις αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων.

Ο φασισμός κερδίζει έδαφος στα λαϊκά στρώματα, εκεί ακριβώς που οι οργανωμένες δυνάμεις του εργατικού κινήματος υποχωρούν και οι ταξικές συνειδήσεις αποσυντίθενται.

Ο φασισμός είναι μια αντεπανάσταση εκεί που η επανάσταση απέτυχε ή δεν εκδηλώθηκε.

Η κρίσιμη μάχη ενάντια στον φασισμό είναι η πραγματική κατάσταση του εργατικού κινήματος.

Το πρώτο καθήκον της αντιφασιστικής πάλης είναι η μάχη για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, η μάχη για την ενίσχυση της αγωνιστικής οργάνωσης ντόπιων και μεταναστών, εργαζομένων και ανέργων, των στρωμάτων του ευρωπαϊκού προλεταριάτου, στους χώρους δουλειάς, στην εκπαίδευση, στις γειτονιές.

Η πάλη ενάντια στον φασισμό είναι πρώτα απ’ όλα η πάλη για την οργάνωση των εργαζόμενων τάξεων.

Ο αντιφασισμός και ο ολομέτωπος αγώνας των λαών για να τον θάψει οριστικά θα είναι ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟΣ ή δεν θα υπάρξει ποτέ.

Αυτή είναι η ουσία της ταξικής αντιμετώπισης και του ταξικού λαϊκού αγώνα ενάντια στον φασισμό-ναζισμό .