Αχ και να χα μια γροθιά

Πίστευα και πιστεύω πως είναι χρέος μας προς την ίδια την πραγματική,αληθινή ιστορία να την γνωρίζουμε από αυτούς που την έζησαν και όπως την έγραψαν με την αλήθεια στη μελάνη ποιητές,και όπως αυτή τραγουδήθηκε με την αλήθεια στα λόγια των τραγουδοποιών.
Η ιστορία διδάσκει και εμπνέει .

Καλό είναι να γνωρίζει ο καθένας την ιστορία ,την πραγματική ιστορία και εμβαθύνοντας στα γεγονότα να καταλαβαίνει τα λάθη και με καθαρή μαρξιστική-λενινιστική σκέψη να καταλογίζει τις ευθύνες αυτών εκεί που πρέπει .

Με τη σοφία της μελέτης είναι δυνατόν στην πορεία του προς την ανατολή τα λάθη αυτά να γίνουν παράδειγμα προς αποφυγή καινούργιων .
Γιατί επανάληψη των ιστορικών λαθών σημαίνει επανάληψη της ήττας .
Εκείνο όμως που πρέπει να μας απασχολεί είναι :
Ποιος λοιπόν, απ' αυτή την άποψη, ο ιστορικός πολιτικός απολογισμός και ποια τα βασικά διδάγματα για μας σήμερα;


Οι καταστάσεις που υπάρχουν και σήμερα μπορούν και πρέπει να διορθωθούν από τα λάθη του παρελθόντος που έγιναν για να φθάσουμε,να οδηγηθούμε σε μία άλλη κοινωνία παίρνοντας όλα εκείνα τα στοιχεία που χρειάστηκαν αγώνες και θυσίες για να κατακτηθούν, εκτιμώντας την αξία τους, ώστε να γνωρίζει ο καθένας μας το χρέος του, να τα διατηρήσει, να τα προφυλάξει σαν κόρη οφθαλμού, ξεκινώντας για την επόμενη έφοδο προς την ανατολή της κοινωνικής αλλαγής, μιας αλλαγής ευτυχίας και ισότητας ολόκληρου του Λαού.

Χρειάζεται βέβαια η συνειδητοποίηση μας σαν Λαός και αναγνώριση της τάξης στην οποία ανήκουμε.

Η βάση πάνω στην οποία μπορεί να διαμορφωθεί η συνειδητοποίηση τόσο η δική μας αλλά και σαν λαός δεν μπορεί να είναι αφηρημένη αλλά εκεί όπου υπάρχουν οι όροι και προϋποθέσεις για μία τέτοια διεργασία, μέσα στον πραγματικό υλικό κόσμο και έτσι όπως αυτός εξελίσσεται.

Μία τέτοια διαδικασία δεν μπορεί παρά να περνάει αναγκαστικά και σε πρώτο επίπεδο μέσα από μία συλλογική προσπάθεια στον χώρο δουλειάς, στον χώρο σπουδών, στον χώρο κατοικίας, καθώς εκεί είναι που ο λαός σαν κοινωνικό-πολιτικό υποκείμενο συνειδητοποιεί τους όρους της ζωής του, συγκροτείται – όσο και όπως – απέναντι στους αντιπάλους του, μπορεί να διαμορφώσει τις διεκδικήσεις του για μια καλύτερη ζωή.
Η διαδικασία της αναγνώρισης-συνειδητοποίησης πρέπει και μπορεί να ολοκληρωθεί σε επίπεδο πολιτικό-ιδεολογικό και οργανωτικό είτε αυτό αφορά οργάνωση, κόμμα, μέτωπο,(και πάλι λέω ότι πρέπει να τα δημιουργήσουμε ) με αναφορά στην εργατική -λαϊκή υπόθεση και στην απελευθερωτική κατεύθυνση από τα καπιταλιστικά - ιμπεριαλιστικά δεσμά.
Η διαδικασία αυτή (το ξαναλέω)δεν γίνεται στο κενό αλλά είναι σε άμεση συνάρτηση με το επίπεδο οργανωτικής συγκρότησης του εργατικού - λαϊκού κινήματος και του πολιτικού-ιδεολογικού επιπέδου που -κάθε φορά - βρίσκεται.

Σκοπός μας λοιπόν να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε τις επαναστατικές εκείνες συνθήκες και το Επαναστατικό Κόμμα αλλά και την ιδεολογική καθαρότητα και γνώση για μία πραγματική Σοσιαλιστική-Κομμουνιστική αλλαγή αντιπαλεύοντας και καταπολεμώντας τους μηχανισμούς της επελαύνουσας καπιταλιστικής βαρβαρότητας αλλά να απαξιώσουμε και κάποιους που ηθελημένα με τις πράξεις ή τα λόγια σπέρνουν την απογοήτευση και την αμφιβολία .

Τότε και μόνο τότε θα'χουμε πάλι πίσω και υψωμένη μια γροθιά !

Αχ και να' χα μια γροθιά δυνατή σαν το ατσάλι να 'δινα στον κόσμο μια και να γύριζ' απ' την άλλη να τον πιάσω απ' τα μαλλιά και τη μάσκα να του βγάλω να του πάρω την καρδιά κι άλληνε καρδιά να βάλω Αχ και να' χα μια γροθιά τρομερή σαν την οργή σου να γλυκάνω Εργατιά την αγιάτρευτη πληγή σου μισητές επιγραφές πουθενά να μην αφήσω κάθε ψέμα για το χθες βράχους κάστρα να γκρεμίσω Αχ και να' χα μια γροθιά να 'σπαγα το δισταγμό σου πίσω να 'παιρνες ξανά το ψωμί και τον ιδρό σου αχ και να' χα μια γροθιά που αν πάλευε για σένα για τα μύρια σου παιδιά που χαθήκανε στα ξένα.