Ανακοίνωση του ΚΟ του ΚΚΕ(μ-λ): «Εφυγε» από κοντά μας ο σύντροφος Αρης Λάμπρου

Το Καθοδηγητικό Όργανο του ΚΚΕ(μ-λ) με βαθιά οδύνη ανακοινώνει τον θάνατο του συντρόφου Αριστείδη (Αρη) Λάμπρου που πέθανε τα ξημερώματα σήμερα, 28/12/2017 στην Θεσσαλονίκη.

Ο Αρης Λάμπρου γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 1952 στην Θεσσαλονίκη και σπούδασε στην Οδοντιατρική σχολή του ΑΠΘ. Συνδέθηκε με το μαρξιστικό-λενινιστικό κίνημα από τα χρόνια των σπουδών του στις γραμμές της ΠΠΣΠ, πολύ γρήγορα όμως δραστηριοποιήθηκε κυρίως σε δράσεις και αγώνες στις ανατολικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης μέσα από το σχήμα της ΛΔΕ.

ΑΞΙΖΕΙ ΦΙΛΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ!!!!

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΩ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ.


Και αυτή η χρονιά σε λίγες μέρες μας αποχαιρετά και έρχεται μία καινούρια.
Θα τη ζήσουμε κι'αυτή όπως και τη προηγούμενη ή θα προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι για να βάλει ο καθένας μας το λιθαράκι στους αγώνες της κοινωνικής αλλαγής, στους αγώνες της δική μας ζωής ;

Μοχάμεντ Κάτιμπ: Δεν χρειάζεται Ιντιφάντα, αλλά επανάσταση! (συνέντευξη στο ΠΡΙΝ)

Έχουν περάσει 50 χρόνια από την ίδρυση του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και ο εχθρός παραμένει ο ίδιος. Ο Μ. Κατίμπ μιλάει στο Πριν για την απόφαση Τραμπ να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, αλλά και των αραβικών χωρών που έκαναν ρελάνς αναγνωρίζοντας την ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα της Παλαιστίνης, τονίζοντας ότι θέση του PFLP είναι η ύπαρξη μίας Ιερουσαλήμ, χαρακτηρίζοντας τη λύση των δύο κρατών παρωχημένη.

Συνέντευξη στη Δανάη Μαραγκουδάκη

Μια μεγάλη πορεία με πίστη στα ιδανικά της λευτεριάς των καταπιεσμένων Λαών

ΕΡΝΕΣΤΟ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ(Ernesto Guevara de la Serna).
Μια ιστορία διαρκούς ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ με λίγα λόγια.

"Προπαντός, να είστε πάντοτε ικανοί να νιώσετε, όσο πιο βαθιά γίνεται, οποιαδήποτε αδικία που διαπράττεται κατά του οποιουδήποτε, σ' οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Είναι η πιο όμορφη αρετή ενός επαναστάτη" Τσε, απευθυνόμενος στα παιδιά του.

ΔΕΚΕΜΡΗΣ 1944 - ΕΜΦΥΛΙΟΣ 1946-49

Το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου για την Ελλάδα με την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής, βρίσκει τη χώρα με ένα ιδιότυπο κενό εξουσίας. 
Οι δυνάμεις του προπολεμικού καθεστώτος βρίσκονται με φθαρμένο κύρος στο λαό καθώς οι μισές ζούσαν φυγαδευμένες στην ασφάλεια του αγγλικού στρατού στην Αίγυπτο και οι άλλες μισές ήταν άμεσοι συνεργάτες του στρατού κατοχής. Από την άλλη στα χρόνια της κατοχής έχει κερδίσει σοβαρό κύρος στους κόλπους του λαού το ΚΚΕ που επωμίστηκε το συντριπτικά μεγαλύτερο βάρος της αντίστασης στον κατακτητή μέσω του πλατιού μετώπου που στήριξε με άλλες πατριωτικές δυνάμεις, του ΕΑΜ και του στρατού του, του ΕΛΑΣ.

Οι ισχυροί του πλανήτη επιτίθενται…

 «Κι άλλοι νεκροί στη Μ. Ανατολή». «Κλιμακώνεται η ένταση στον Ειρηνικό». «Εντείνεται η αντιπαράθεση ΗΠΑ - Ρωσίας». Είναι μόνο λίγες από τις φράσεις που πλαισιώνουν τις ειδήσεις στα τηλεοπτικά δελτία και τις εφημερίδες. Ξέρουμε όμως ότι οι ειδήσεις αυτές αλλά περισσότερο οι εικόνες των κατεστραμμένων χωρών και ανθρώπων φέρουν την υπογραφή του πραγματικού υπαίτιου για την φτώχεια και τους πολέμους: του καπιταλιστικού – ιμπεριαλιστικού συστήματος, που λόγω της ακόρεστης δίψας του για κέρδος, δεν λογαριάζει ζωές.

Μόναχο - Δίκη ΑΤΙΚ: Φασιστικές συνθήκες στη δίκη των δέκα τούρκων κομμουνιστών!

Η δίκη της ΑΤΙΚ συνεχίζεται σε ένα δυσμενές και εχθρικό περιβάλλον. Το δικαστήριο συστηματικά δεν λαμβάνει υπόψη του τις ενστάσεις, τους ισχύοντες αστικούς νόμους, ούτε καν την κατάσταση της υγείας των δικαζόμενων.